03/02/2011 Eznevit Kuzey Kulvarı/Aladağlar – Cem Bozkuş,Umut Gökdeniz

Tarih: 03/02/2011

Ekip: Cem Bozkuş,Umut Gökdeniz

Faaliyet Sorumlusu:

Yer/Bölge: Aladağlar

Rota: Eznevit Kuzey Kulvarı

Kullanılan Ekipmanlar: Buz aleti, krampon, yarım ip, 4 sikke, birkaç tel kapılı, perlon/ara bant

Hava Durumu:

Süre: —

Tırmanış Raporu:

03.02.11 Perşembe

Saat 12 civarı Sokulluda Salim Abi ile vedalaşıp hazırlıklara başladık. Genellikle diz boyu batan karda fena sayılmayacak bir tempoda yükselerek saat 5e gelirken 3000 metredeki düzlükte korunaklı bir kaya dibine bivaği attık. Sıvı almaydı, atıştırmaydı derken birkaç saati geçirip bivağa girdik ve şenlikli dakikalar başlamış oldu. Öncelikle aliminium folyodan bozma süper hafif bivak torbası yırtılarak cabriolet bir hal aldı. Hafif olmak adına aldığımız tek tulumu üzerimize örtüp uyumaya çalışsak da pek başarılı olamadık.

04.02.11 Cuma

Sabah 4 gibi hazırlanmaya başlayıp 5te yola koyulduk. Önceki gün kestiğimiz hemen yanımızda yükselen yamaçtan kulvara girdik. Bir şeyler ters gelse de yükselmeye davam ettik ve yaklaşık 100-150 m. sonra önümüz kısa bir etapla kesildi. Oldukça dik gevşek karda biraz debelenip solda III derecelik çürük kaya etabına girdim. Yaklaşık 4 mtlik tırmanışın ardından sola yan geçip güvenli bir yerden Cemi yanıma aldım. İpten çıkmayarak running belay tadında geniş kar alanında yükselmeye devam ettik ve sağda daralan kulvara doğru yükseldik. Kısa kolay bir kaya etabının dibinde istasyon kurup solda yatık yüzeylerden yükseldim. Sonrasında 4-5 mtlik süper keyifli sert kar-buz etabını geçip asil kaya etabının altına geldim. Kazmalarla soldan soldan biraz yükselmeyi denesem de elle tırmanmanın daha rahat olacağını düşünüp tutamakları biraz temizledim. Önümdeki 2 m.lik dik etap sonrası kaya yattığından rahat olacağını düşünüp çok dikkat etmedim ama nolur nolmaz diye idareten bir sikke çaktım. Biraz yükseldikten sonra krampon kaymış olacak ki kendimi havada buldum. Ara emniyet olarak aldığım babanın patlaması, kütlenin Ceme çarpması konusunda endişelendirse de neyse ki çarpmadı. Tüm ara emniyetleri toparlayıp istasyonu da patlattıktan sonra havadar inişimize Cemle devam ettik. Çıkarken burdan nasıl ineriz diye düşündüğüm etapları hızlıca geçip kulvarın girişinde bir yerlerde durduk. Sağımızı solumuzu kontrol ettikten sonra alçalmaya devam edip bivak yerine vardık. Hızlıca toparlanıp inişe devam ettik ve 11 gibi Sokulluya ulaştık. Sonrasında Salim Abiyle buluşup dönüşe geçtik ve klasik Niğde aktiviteleri sonrası İstanbula dönüşe başladık.

Umut.

*Niyetimiz Karasay Kuzeydi bi daha ki sefere artık.