Tarih: 17.11.2010
Ekip: Volkan Çakır, Uğur Kıroğlu, Duygu Dilaver
Faaliyet Sorumlusu: —
Yer/Bölge: Sivridağ
Rota: Sinema Perdesi
Kullanılan Ekipmanlar: Bir çift yarım ip 50m, takoz seti, friend seti, 5-6 endless, 12
express, 6 kilitli, 2 HMS, kişisel emniyet ve iniş malzemeleri.
Hava Durumu:
Açık ve güneşli
Süre: —
Detay:
Geyikbayırında 1-2 gün spor rotalarda ısındıktan sonra pazartesi akşamı sivridağa doğru yola çıkıyoruz. Çam ormanlarıyla çevrili dağın etekleri ile yakındaki evlerin bahçelerindeki portakal ve nar ağaçları arasına kampımızı atıyoruz. Sabah erkenden kalkıp iyi bir kahvaltı ettikten sonra (özellikle dalından koparılmış portakal ve narla) rotaların altına yarım saat kadar yürüyoruz. Yüzün en sağındaki rota Gollum rotası. Elimizdeki foto ve raporlardan öncelikle rotanın yerinden emin oluyoruz. Bir süre rotayı inceleyip tırmanış hattımızı ve istasyonları belirlemeye çalışıyoruz. Hadi bakalım deyip giyinip kuşanıyoruz. 1. İp boyu: Gözüme kestirdiğim bariz çatlak hattı ve sıralı ardıç ağaçların altından rotaya giriyorum. İstasyon için bir baba ve takoz kullanıyorum. Biraz yükseldikten sonra bir friend atıyorum. Çok güzel ve sağlam paralel çatlaklar var. İlk hedefim olan ardıç ağacına doğru yükseliyorum. Arada bir takoz daha atıyorum. Ardıç ağacına varıp perlonla emniyet atıyorum. Yükselmeye devam ediyorum. Bir friend daha attıktan sonra sıralı ardıçların 2. sine geliyorum. Yine perlonla ağaca emniyet atıyorum. Yukarıda gözüme kestirdiğim büyük ve geniş sete doğru yükseliyorum. İstasyon için çok rahat gözüküyor. Ancak hülyanın sesi duyuluyor son 5. Sete varamayacağım. Sıralı ardıçların 3. süne varıp askı istasyonu kuruyorum. Set 5 metre üstümde kalıyor. Rotanın başında biraz free yükselseydik sade diye geçiriyorum içimden. İlk önce Hülya sonra Tayfun yanıma varıyor. Genel zorluk III+ ile IV+ arasında değişiyor. Kaya sağlam, ara emniyet bol. 2. İp boyu: Sete çıkıyorum. Setin başındaki ağaçtan emniyet alıyorum. Direkt yukarı doğru devam ediyorum. Setten ayrılmadan bir babadan daha emniyet atıyorum. 4-5 metre daha yükseldikten sonra pozitif ama nerdeyse pürüzsüz bir yüzey önümde en az bir 20 metre daha yukarı doğru devam ederek duruyor. Ara emniyet bulmak için biraz sağa sola geçiyorum. Nafile free 20 metre kadar yükselir miyim diye bakarken birden dank ediyor. Rota fotosu gözümün önüne geliyor. Setten sonra sola yan geçmem gerekiyordu. Neyse en azından başında fark ettim deyip 4-5 metre back climbing le tekrar sete iniyorum. Babadaki ara emniyetimi toplayıp, tüm set boyunca sola yan geçiyorum. Setten ayrılmadan yine bir ağaçtan ara emniyet atıyorum. Pozitif ama slab bir yüzeyden yükseliyorum. Ara emniyet bulmak için sağa sola ufak çatlaklara yöneliyorum. Sıkıntılı bir ara emniyet sürecinden sonra bir friend bir takoz atıyorum ama biraz yalan gibiler. Nihayet tekrar bir ardıç ağacından ara emniyet atıyorum. Aşağıdan 2. İstasyon için gözüme kestirdiğim büyük ardıç ağacına doğru bir 10 metre kadar sola yan geçmem gerekiyor. İncecik setimsi bir yapıda ayaklar ve aynı yapıda ellerim olacak şekilde yan geçişe başlıyorum. Arada tuttuğum sette kopmalar oluyor, ara emniyet hiç atamıyorum, çok çürük. Düşsem ne pandül yerim ama diyerekten yan geçişi bitiriyorum. 5 metre yukarıda istasyon ağacım ve ona giden rahat bir çatlaktan yükseliyorum. Yine Hülyanın sesi son 5. Ağaca varıp istasyonu kuruyorum. İp kıtı kıtına yetiyor. 60 metrelik bir ip daha iyi olacakmış diyorum. Yine ilk önce Hülya ardından Tayfun geliyor. Bu sefer çok zorlanıyorlar. Gelmeleri uzun zaman alıyor. Genel zorluk IV+ ile V+ arası değişiyor. Kaya daha çürük ve ara emniyet daha sıkıntılı. 3. İp boyu: Özellikle 2. İp boyunda zorlanan Hülya devam etmek istemiyor. Zaman olarakta çok iyi durumda olmayınca son ip boyunu pas geçip inmeye karar veriyoruz. Direkt iniş için altımızda bir setteki büyük bir ağacı gözümüze kestiriyoruz. Sete bir ip boyu inip ağaçtan istasyonu kuruyoruz. Bir ip boyu daha inişle duvarın tabanına varıyoruz. Biraz dinlenip bir şeyler atıştırıyoruz. Malzemeyi toparlayıp kampa doğru yola koyuluyoruz. Akşam mangal patlatıp yarınki tırmanış için enerji depoluyoruz.
Volkan Çakır