17/03/2012 Yıldızbaşı Güney Sırtı Denemesi/Aladağlar – Aylin Ertik, Kıvanç Esat, Taylan Alp Mühür

Tarih: 17/03/2012

Ekip: Aylin Ertik, Kıvanç Esat, Taylan Alp Mühür

Yer/Bölge: Aladağlar

Rota: Yıldızbaşı Güney Sırtı Denemesi

 Kullanılan Ekipmanlar: 

  • Kulüp: 3x 3K, 2x Aselsan Cobra Telsiz, Salewa Denali III Çadır, Salewa Bivak (2 Kişilik), Outdoor Research Pollü Bivak, Kürek, 3x Hedik (Kulüpten alınan malzemeler aynı durumda durumları iyi olarak teslim edilmiştir. Kulüp hediklerinden 2 tanesinin birer tekinin ön bağlama plastiği biz ödünç aldığımızda da kırıktı.)
  • Kişisel: Taylan: Yürüyüş kazması
  • Survival Malzemesi: İlk yardım çantası (Kişisel), Bivaklar

Hava Durumu:

  • 17.03 Cumartesi: Sabaha hafif soğuk; Öğlen sıcak/rüzgarlı/soğuk/hafif yağış; Akşam ve gece rüzgarlı, süpürülen toz kar, soğuk
  • 18.03 Pazar: Sabah ve öğlen rüzgarlı ve görüş açık ve çok sıcak

Planlanan Faaliyet Programı:

  • 17.03 Cumartesi: Hıza bağlı olarak Cimbar Oba Yeri Kamp ya da rotaya uzak olsa da Alperleri görmek için Mevsimlik Göl Kamp
  • 18.03 Pazar: Daha sabah olmadan kamptan çıkış ve Yıldız Başına gidiş, rotadan dönüşte aşağı iniş, duruma göre Taylan kampta Alperleri bekleyebilir

Uygulanan Faaliyet Programı:

  • 17.03 Cumartesi: Niğde varış(8.30); Çamardı Minibüs(11.00); Dağevi hareket(13.10); Tekepınarı kapıdan önce kamp(18.30); Uykuya çekilme(23.30)
  • 18.03 Pazar: Uyan(4.00); Kampı topla(9.20); Cimbar vadide geri dönme kararı (11.00); Kapıda Alperlerle karşılaşma(11.40); Cimbar 1 Kanyonundan yola iniş(14.30); Ordos Dağevinde toplanma(15.20); Çamardı Minibüs gelmesi(16.00)

Rapor:

Cuma-Cumartesi:

Hafta ortasında Aylini ve Kıvançı birleştirip üçlü bir ekip olup, yaz sonu girdiğim Cimbar Vadisinin kış şartlarında neye benzediğini görmek, Alper ve ekibine alt ekip olmaya çalışmak ve BDK Doğu Duvarı manzaralı güzel bir zirve yapma umuduyla Niğde İnandan biletleri alarak Cuma yola çıktık. Çok mükemmel olmasa da 8.30da Niğde Eski Otogara vardık ve orada 9.30 minibüsünün bozulduğunu ve 11.30 minibüsüne binmek zorunda olduğumuzu öğrendik. Yıkılmıştım. Çok geç kalacaktık. En azından altına gider kamp yaparız ve Alperlere destek oluruz bilinci ile moralleri bozmamaya çalıştık. Çamardı Minibüsünde Kocaeli Üniversitesi Dağcılık Kulübünden 3 arkadaşın Peck Kulvarına gideceklerini öğrendik. Bu grupla birleşip Salim Abi ile yola koyulduk. Dağevinde on saat giyinen ve çıkardıkları eşyalarını bile yanlarına alan bu grup ile Sokullupınar yolunda daha ilk çeşmeye gelmeden traktör kara saplanıp kaldı. 13.30da bizi pek mutlu etmeyen bu haber ile hedikleri ayağımıza geçirip Arpalık yönüne doğru hafif tipi ve soğukta, hedikle bilek hizzasında batarak ilerlemeye başladık. Ara molalar verip ve ekip arkadaşlarımı ara ara bekleyerek (ve bir gün önce tahmini Alperlerin açtığı) izlerden ilerleyerek 6.30’da hava kararana kadar Kapıya kadar ilerledik. Hava karardığı ve ekibimin çok yorulduğunu görüp kamp kararı aldım ve Tekepınar Kapıya yarım saatlik yol kala kamp attık. Çadır için kayanın arkasını düzlememiz ve çadırı kurmamız 2 saatimizi aldı ve sonunda derme çatma çadırımızı kurduk. Hemen su ısıtmaya ve yemek işlerine giriştik. O kadar soğuktu ki çadırın içinde üzerimizdeki her şey ile tir tir titriyorduk ve o arada Alperlerin doğu duvarında bivakta donduklarını konuşuyorduk. Yemek ve sıcak sıvı takviyesinden sonra çok geç bir saat olan 23.30da tulumlara girip eşya dolu yamuk çadırımızda uyuduk.

Pazar:

Saat 4de kalkmamıza rağmen uyuşukluk ve yorgunluktan dolayı kahvaltıdan sonra kendimize gelmeyip anca 9.20de kampı toplamış yola çıktık. Kapıya geldiğimizde hediklerle amatör zamanlar yaşamamak için hedikleri çıkartıp elimizde kazma ile mini etabı indik. Sonra tekrar hedikleri ayağa geçirip sımsıcak havada Cimbar Vadide yavaş yavaş yürümeye başladık. Saat 11de terden sırıl sıklam bu rota 3. güne uzadı bu hızla geri dönelim dedik ama aklımız hala Alperlerdeydi. Kapının tepesine yine hedik çıkar kazma tut şeklinde çıkarak bekleyip “Ulan biz ne halt ediyoruz?” derken ve Cimbar Vadiye geri girmeyi düşünürken, Alper ve ekibinin hediklerle koşar adım geldiklerini görüp rahatlayıp, oh çektik. Bizim kazma tuttuğumuz yerde güçlü ve deneyimli bir ekibin hedikle çatır çutur çıktığını görünce şok olaraktan fotoğraf ve video eşliğinde Alperleri Kapının üstünde karşıladık. Kapıda hep beraber yemek, otobüs firması aramaca, muhabbet ederek bekledik. İlk toplu Ankaraya bilet bulabildik. Bir gün önceki izlerin Nalbantlara ait olduğunu ve onlarında BDK Doğu Duvarına girecekleri öğrendik. “Acaba ilk çıkışı yapabilecekler mi?” sorusu ile hızlı hızlı inişe başladık. Asıl güzel olan dönüş oldu benim açımdan çünkü acaba nasıl dediğim Arpalık altında gözükünen Cimbar 1 Vadi/Kanyondan indik. Herkes hedikli ilerlerken eğimde artık yeter diyip kırık olmayan hedik tekimi Kıvança verip (kırıkları çantama bağlayıp) Alperlerin arkasından ara ara batarak sert karda yola çıktım (14.30). Aylin ve Kıvanç yanıma yarım saat sonra vardılar. Yorulmuşlardı ama dağda olmak onları bir şey yapamasak da sanırım çok mutlu etmişti. Ordos Dağevinde çantaları ve üst başı düzeltip ve yanımıza gelen Salim Abi ile bol bol muhabbet edip, 4de Dağevinin oraya gelen Çamardı-Niğde Minibüsü ile Niğdeye doğru yola çıktık. Ankara’da Bora Maviş ve Arif Mithat Amca ile Alper, Aylin ve Kıvançı İstanbula uğurlayıp; bir günlük Ankara gezmecem için kendimi kız arkadaşımın kollarına attım.

Taylan Alp Mühür

Fotoğraflar: https://plus.google.com/photos/102078371791368803671/albums/5742161463474760545

(Fotoğraflar için Aylin Ertik’e teşekkürü borç bilirim)

*link çalışmıyor