Tarih: 20/08/2002
Ekip: Samim Tufur, Sertaç Türüng, Ali Alper Çelebi
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Eznevit-Karasay
Rapor:
20 Ağustos 2002 Salı
11.00’de Demirkazık sapağından(köprüden) yürüyüşe geçtik. 12.15 gibi Sokullupınar’ın aşağısındaki yalak a vardık. Kısa bir moladan sonra 12.30’da tekrar yola koyulduk ve 13.30’da Karayalak vadisi Gelincik kayaların karşısındaki yeni yalak’ın yanına vardık. İlk yaptığımız plan bu ilk günden zirveleri denemekti ancak bu noktaya gelmekte çok geciktiğimizden bugün kampı kurup ertesi gün sabaha karşı yola çıkmayı uygun bulduk. Bu yüzden bu molada epey vakit geçirip 16.40 gibi yalaktan ayrıldık ve17.00 ‘de vadi içinde kamp alanı olarak düşündüğümüz gözeye ulaştık.
21 Ağustos 2002 Çarşamba
Sabah 3.20’de uyandık ve 4.45 gibi yürüyüşe geçtik. Karayalak vadisinden Eznevit yayla’ ya giden patikanın izlediği dik yamacı (patikadan daha yüksek bir noktaya doğru) Tam yarım saatte çıktık ve 10 dakikalık mola ardından 5.25’te yürümeye devam ettik. Yükseklik kaybetmek istemediğimizden patikaya paralel ancak çok daha yukarısından yamacı yan geçerek yola devam ettik. Bu sırada 10 küçük vadiyi (oluk da denilebilir) dik kestik. Ardından yukarı kayalığa doğru çıktık. Saat 6.35’te 11.Vadi içindeki belirgin peri bacası şeklindeki kayanın yanında mola verdik. 6.50’de dik çıkışa devam ettik ve rotanın kaya bölümüne ulaştık. Eznevit yayla’ yı tepeden gören bir kaya setinde 7.30’da mola verdik. Bulunduğumuz noktadan iki büyük çanak gözüküyordu. (Bunlardan soldaki küçük, sağdaki Büyük çanaktı.)10 dk. dinlenip yatık kaya yüzeylerini tırmanmaya devam ettik. Saat 8.30’da iki çanağın tam yol ayrımı durumundaki büyük kaya dibinde mola verdik. 9.00’da kayanın solundan çıkışa devam etmeye karar verdik. Saat 10.00 gibi çanağın sonundaki dik kaya pasajına geldiğimizde bir şeylerin ters gittiğinin ancak farkına varabildik. Sertaç bu son kısmı da tırmanıp sırta çıktı ancak buranın Eznevit ‘e bağlanan sırt hattı olmadığını acı bir şekilde haber verdi. 11.00’de son mola yerimize geri döndük ve doğru rotayı araştırmak için Büyük kayanın dibinden yan geçerek büyük çanağa girdik. 12.00 gibi çanağı inceledikten sonra inişe geçtik.13.30’da Eznevit yayla’ ya ulaşabildik çünkü kaya üstü çarşak inişte çok uğraştırıyor! 14.50’de yağmurun başlamasıyla patikaya girerek dönüşe geçtik ve 15.50’de kamp yerimize vardık. Oldukça yoğun inen yağmur damlalarının tenteye çarpıp dağılırken çıkardığı sesler neredeyse tüm gece devam etti ve sonuç mükemmeldi!——>
22 Ağustos 2002 Perşembe
Tüm gün dinlendik—> Yağmur sayesinde kamp yerimizin az yukarısındaki kayalık içindeki borudan ince de olsa su akmaya başlamıştı. Böylece aşağıdaki yalağa inmek zorunda kalmadan su ihtiyacımızı giderdik.
23 Ağustos 2002 Cuma
Gece 24.00’te uyandık ve 1.15’te yürüyüşe geçtik. Ancak bu sefer patikayı takip etmeye karar vermiştik ve böylece Eznevit yayla’ ya daha hızlı ulaştık. 2.25 de yayla’ ya çok yakınken yamaca dönüp dik çıkışa başladık ve 3.45’te bizim Kızılkaya olarak adlandırdığımız büyük çanak başlangıcındaki kayaya vardık. 3.55’te çıkışa devam ettik. Hava tamamen açıktı. Dolunay nedeniyle çok aydınlık ancak aynı nedenlerle çok soğuk bir geceydi. Kendimi iyi hissetmediğimden 10’ar dakikalık iki mola daha vermek zorunda kaldık ve 5.50’de bele(sırta) vardık. Dinlendik. 6.15’te sırtın biraz altından zirveye doğru yan geçmeye başladık. Islak ve donuk kaya yüzeyleri ellerimizi mahvetti. 7.20’de zirveye ulaştık ve nihayet güneş bizi ısıtmaya başladı. Eznevit bence konumu nedeniyle başka zirvelerin bir çok rotasını inceleme fırsatı verdiğinden çok güzel manzaralı bir zirve. Hele bir de vakit varsa oturup Aladağların birçok bölümü buradan incelenebilir. (Özellikle; bilmediğim Büyük ve Küçük Mangırcı vadilerinin uzanış yönleri ve bağlantıları, Alaca kuzey kulvarı, Kaldı(biraz silik de olsa), Kızılkaya güney ve batı yüzleri, Karayalak’ın tamamı, Demirkazık güney yüzü, Bozkaya, Emler, az sonra geçeceğimiz sırt hattından Karasay’a ilerleyen rota ve devamında Kızılkaya geçidi, geçide Çelikbuyduran’dan ulaşım ve büyük çarşak çanağı ilgilendiğimiz bölümlerdi.) İyice ısındıktan sonra 8.45’te zirveden ayrıldık. Sırtı geçtik ve 9.20’de Karasay zirveye vardık. Biraz oyalanıp 9.45’te zirveden ayrıldık. Sırtta ilerlemeyi sürdürüp 10.00 gibi Kızılkaya geçidi’ne vardık.10 dk sonra buradan Karayalak vadisine inen büyük çarşak çanağın ortasına doğru ilerledik ve güvenli bir yerden direk aşağı vadi tabanındaki patikaya kadar indik. 11.00’de 50m.lik yere gelmeden mola verdik. 11.40’da ise kapı’yı geçtikten sonra kamp yerimize ulaştık. Kampı toplayıp 13.40 gibi inişe geçtik ancak inişimiz hesapladığımızdan uzun sürdü. (Sokullu’dan geçerken sobek’in kamp yerindeki adamı “fiş gesecem” diye tutturunca epey! vakit kaybettik. Birkaç milyon için bizim gibi tartışmaya girmek istemiyorsanız tavsiyem sobek’in ana kamplarının kurulu olduğu Sokullu’ya ve Sarı Memetler Yurdu’na uğramadan Aladağlar’a girip çıkmanız. Adamların mantığı; Yakaladım mı keserim!. Ancak dağ evinde her zaman para ödemek zorunda kalabilirsiniz anladığım kadarıyla!) Yola ancak 16’ya doğru ulaştık ve Demirkazık sapağından benzinciye doğru yürüyelim dedik susuz kaldığımızdan. Benzinciye varınca öğrendik: 16.30 ‘da Çamardı’ndan kalkan arabanın Çukurbağ’a gireceği tutmuş ve biz de onu kaçırmışız. Kalan son arabanın (18.00’de kalkan) bizi 19.00’daki otobüse yetiştirmesine olanak yoktu. Zaten o midibüsü hiç o kadar kalabalık görmemiştim. 19.30’da Niğde gara ulaştık ve biletlerimizi Ankara’ya (gece 1.00’e) çevirip başkent üzerinden dönmek zorunda kaldık.