Tarih: 28/10/2004
Ekip: Ozan Onur, Önder Bingöl, Yiğit Kaya, Özlem Ersin, Murat Bekmez, Ayhan Boyacıoğlu
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Kaletepe Kuzey Yüzü, Cıngıllıbeşik Kuzeybatı Sırtı
Rapor:
Hava durumu: Açık-parçalı bulutlu
27 Ekim çarşamba günü Niğde inanın 40 kişilik dağcı kafilesi (boğaziçi ve yıldızlılar) ile yolculuğumuz başladı. Otobüs dağ evine kadar gitti ve bizi orda Salim abi karşıladı. Salim abiyle Sarımemedlere kadar gittikten sonra hemen kampımızı kurduk. Amaç ilk günden kaletepeye girmekti. Hava açıktı ekip bombaydı. Bir şeyler atıştırdıktan sonra tası tarağı toplayıp rotaya yollandık. İki gurptuk; ilk lider ozan ve artçıları ayhan ve murat, ikinci lider ben ve artçılarım özlem ve önder olmak üzere arada mesafe bırakarak art arda rotaya girdik. Rotanın son bölümü (en sağda zirve öncesi baca kısmı) hariç ömer babanın tarifine uyduk ama zaten ordan sonra nerden çıksanız oluyordu. Zirvenin ardından hızlı bir sekilde kampa dönüşümüzü gerçekleştirdik. 2. günün planı kampı sulağankelere atıp 2 grup olarak kaldı queens ve gürtepe klasik yapmaktı. 1. günün akşamı bütün gece yağmur yağması canımızı sıksa da sabah açması neşemizin yerine gelmesine yetti. Fakat yağıştan dolayı kampı taşımaktan vazgeçtik. Günümüz boştu ne yapalım ne edelim derken sarımemedlerde mağaranın orda dry tooling, malzemeli çıkış denemeleri yaparken bulduk kendimizi. Tam keyfimiz yerinde eğleniyoruz derken özlem malzemeli çıkışta bir kaza geçirdi ve bileğini incitti (istanbulda anlaşıldı ki kırıkmış). Hal böyle olunca planı değiştirdik ve ayhan, murat ve rasim 3’lüsünün lahitkaya klasiğe gitmesine Ozan, Önder ve benim ise o akşam kampta kalıp ertesi gün de cıngıllıbeşik kuzeybatı sırtına girmemize karar verdik. Ayhanlar kampı toplayıp tez gittiler biz de kampta takılmaya devam ettik. 2. günün gecesi hava çok kapalıydı ve gidip gitmemekte kararsız kaldık. Yağmur saat 8.30’da kesilmesiyle Özlemi kamptaki yıldızlılara emanet ederek koştura koştura rotaya gittik. Yanaşma yürüyüşü olarak kesinlikle Mangırcu boğazındaki ormanı kullanmanız gerekiyor. Emli’den çıkmak ise kestirme gibi gözükse de çok yorucu. Rota 5 ip boyluk teknik tırmanış (III-IV+) ve bir iki ip inişi içeriyor. Rotanın geneli çürük kaya yapısına sahipti ve rota bulması biraz zorlayıcı desem yeridir. Biz bir yerde IV+ yerine V+ tırmandık ama sonuçta sırt hattının sonuna bi şekilde ulaştık. 10 metrelik bir ip inişi yapıp zirve külahına doğru ilerledik. Ancak sonunda önümüze ip inişi yapmamız gereken bir çentik çıktı. Hem kamptan geç çıkmamızdan hem rotada zaman kaybetmemizden karanlığa yakalandık ve bu noktadan dönmeye karar verdik. Dönüşte önümüz sürekli uçurumla kesiliyordu biz de bi kaza olmasın diye o gece orda bivaklamaya karar verdik .Acı dolu gece bizi bekliyordu:(. Çantalar çok dolu olduğundan ve dönememe ihtimalini düşünmemekten dolayı tulum almamıştık ve bütün gece yıldızları saymak zorunda kaldık… Ertesi sabah 6:20de kalkıp yola koyulduk ve 2 ip inişi içeren inişimize basladık. Kampa vardığımızda saat 11:30du. İnsanlar bayağı merak etmişti (gerçi biz telsizle haber vermiştik ama) geldiğimizde öğrendik ki Muratlar da bir şey yapamamışlar. Sulağankelerde hiç su yokmus. (belirteyim ki sarımemedlerde su ip gibi ilersinde de hiç yok). İyice keyif yaptıktan sonra 15:30 gibi Salim abi ile tekrar dağevine ve istanbula dönüşümüzü yaptık. Cıngıllıbeşik Kuzeybatı Sırtı için Aladağlarda 50 rota kitabının 10. rotasına bakabilirsiniz.