Tarih: 31/07/2022
Ekip: İsmail Cem Yılmaz, Hilal Çakır
Faaliyet Sorumlusu: Hilal Çakır
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Emler Klasik, Karasay-Eznevit Travers, DKSK-Süner Tepe Travers, Niğde-Kayseri Aladağlar Transı
Kamp Yeri: Yedigöller, Soğukpınar
Kullanılan Ekipmanlar: Çadır, Kask, İlkyardım Çantası, Pusula, Harita, Telsiz, Bivak (kullanılmadı)
Hava Durumu: Faaliyet süresince açık
Rapor:
Dedegöller eğitimi dönüşü İsmail Cem ile de haberleşerek planlamamızı tamamlamış olduk. Sonrasında Çağatay’ın da bizimle aynı zamanlarda Yedigöllerde olacağını öğrendik ve dönüşümüzü beraber planladık, Çağatay’da çadır olması nedeniyle kulüpten aldığımız çadırı getirmemiş olduk. Tempomuzun çok iyi olmaması ve programımızın sıkışması nedeniyle tamamını olmasa da faaliyet planını büyük oranda gerçekleştirdik.
31 Temmuz, Pazar
30 Temmuz akşamı bir saat kadar gecikme ile Alibeyköy’den Niğde’ye doğru saat 18.30 civarı otobüsle harekete geçtik. Sabah 07.30’da Yeni Niğde Otogarındaydık. Çamardı minibüslerinin eski gardan kalktığını öğrenip paniklemiştik ancak çevredeki insanlar sağ olsun bize minibüsçülerin numarasını ilettiler. Eyüp Abi ile irtibata geçtik ve minibüs yol üzerinde bizi de aldı. 08.30 gibi Ulvi Üçer ile buluştuk ve hazırladıkları güzel kahvaltıyı ettik beraber. Sonrasında araç ile Ulvi bizi Karayalak kamp alanına bıraktıktan sonra 11.00’de yürüşe başladık. Bugünkü planımız yalnızca Yedigöllere kamp atmaktı. Kapıya doğru kamp yükü ile yükselmek bizi, özellikle beni, zorladığından sık sık nefeslenme molaları vererek ilerledik. O sırada Emler zirvesinden dönen geniş bir ekip, katırlar ve katırcılar ile karşılaştık. Ardından da seslerini duyduğumuz, kapıyı motorları ile aşmaya çalışan motorcularla. Devrilen bir motora kısa bir süre yardım edip sonra geri yola koyulduk. Emler’den dönen iki kişi bize Çelikbuyduran Kaynağından birkaç yüz metre aşağıya hortum ile su indirildiğini, bir yalak yapıldığını söylemişlerdi. Dinlenme taşının 100 metre kadar üstünde, sağda yalağı gördük ve orada uzun bir mola verdik. Ardından da kaynakta yine mola verdikten sonra yavaş tempomuz ile yükselmeye devam ettik. Saat 20.00’a doğru kamp alanındaydık. Vermemiz gereken sık molalar nedeniyle planladığımızdan geç varmıştık. Yedigöller’de kalabalık bir ekip vardı ve alan oldukça gürültülüydü. Ekiptekiler arkadaş canlısı insanlar olsa da gece uyumama imkan vermeyen gürültüleri nedeniyle aynı hisleri paylaştığımı söyleyemeyeceğim.
1 Ağustos, Pazartesi
Emler Klasik, Karasay-Eznevit Traversi
Önceki günün yorgunluğunu atamadan ve uykusuz bir şekilde sabah 7.45’te Emler için yürüyüşe başladık. Patikadan ayrılıp biraz fazla sağdan gitmişiz. Zirveye doğru sırtta yürüyüp patikaya geri döndük ancak bence sırttan da ilerlenebilir. Saat 10.00’da Emler zirvedeydik, Kızılkaya’dan bizi izleyen Çağatay ile selamlaştık. Daha kolay olması için önceden Çelikbuyduran’a kamp atıp zirve yapmayı planlamış olsak da Yedigöller’den de ulaşım rahattı. Diğer zirvelerde de tekrarlayacağımız zirve defterini doldurma ve fotoğraf çekilme fasıllarını gerçekleştirdikten sonra alçalmaya başladık. 11.15 gibi Kaynakta, Kızılkaya’dan dönen Çağatay ile buluştuk. Biraz lafladıktan sonra kaynağın biraz üzerindeki çarşakları oldukça kaygan olan kulvardan kayalara tutunarak yükselmeye başladık. Bir diğer yol da Çelikbuyduran geçidine giderken görülen Karasay geçidine dek alçalıp ardından yükselmekti. Alçalmadan Karasay’a gitmeyi tercih ettik. Saat 14’e gelirken Karasay zirvedeydik. Kısa bir mola verip Eznevit’e doğru yola çıktık. Ancak biraz alçaldıktan sonra sırt hattını takip etmek yerine Kızılkaya çarşaklarından Karasay ve Eznevit’e giden patikayı takip edip 100-150 metre kadar alçalma hatasına düştük. Ardından Eznevit patikasında, çarşaklardan tırmandık. Saat 15.40 gibi zirvedeydik. Oldukça yorulmuştuk çarşakları aşmaya çalışırken. Dönüşte bu sefer sırt hattını takip ettik ve aynı yoldan kampa geri döndük. Kampta sohbet muhabbet ve abartarak getirdiğimiz yemekleri bitirme çabasının ardından tulumlara girdik. Şarkılar ve türküler eşliğinde uykusuz bir gece daha geçti.
2 Ağustos, Salı
DKSK-Süner Tepe Traversi
Planımızda bugünü dinlenmeye ayırıp ertesi gün H2-H3-H4-Soner T.-Oksar T.-Süner T.-DKSK traversi yapmak vardı. Ancak tempomuzun yeterince iyi olmaması ve tek seferde Kayseri’ye gidişin biraz zorlayacağını düşündüğümüzden yalnızca DKSK-Süner Tepe traversini yapmaya ve ertesi gün Soğukpınar’a kamp atmaya karar verdik. Bir ara DKSK’ya çıkışa bakmaya gitmek dışında öğlene kadar dinlendik bugün. Sonrasında Çağatay’ın da bize katılması ile 11.50 gibi yürüyüşe başladık. 13.40 gibi DKSK zirvedeydik. DKSK’ya giden bolca patika mevcut, biz s çizerek ilerleyen patikanın yanından, kayalarda yürüyerek yükseldik, çıkışı oldukça rahatlattı. Uzunca bir mola verip, 14.20’de harekete geçtik. 14.55’de Süner zirvesindeydik. İki zirvenin de manzarası oldukça güzeldi, etrafını çevreleyen kara bulutlar nedeniyle Cem’in deyişiyle Kaldı oldukça “belalı” duruyordu. Kısa bir molanın ve manzara keyfinin ardından yürüyüşe başladık. Bir buçuk saat içinde kamp alanındaydık. Gece yine aynı: sohbet muhabbet, yeme-içme ve uykuya hasret kaldığımız saatler…
3 Ağustos, Çarşamba
Soğukpınar Kamp Alanı
İsmail Cem ile bu sabah biraz dinlendik, Çağatay’ın da zirveden dönmesi ile kampı topladıktan sonra saat 11 gibi Kayseri’ye doğru yürümeye başladık. Hacer Boğazı’na iniş dik ve patikası çok dolaştırdığı için biraz uzun sürdü bu kısım. Hava bulutlu olmasına rağmen oldukça sıcaktı. Hacer ormanının içinde hayvancılık yapan bir aile ile tanıştık oradan su alıp Soğukpınar’a yürüyüşümüze devam ettik. Önce yaylacıların terk ettiği yerleşimi Soğukpınar zannedip su aramak için dolaşsak da sonrasında bu çabadan vazgeçerek inişe devam ettik. Birkaç dakika ötede Soğukpınar’daki ahşap ev görüldü. Bu gece için kampı attık. Kampta yine yemek faslı ile ikram edilen keçi sütünden yapılmış harika ayranı içtik. Yine atıştırmalıklarla tıka basa doyurduk karnımızı. Lafladıktan sonra güzel havada güzel bir uyku çektik.
4 Ağustos, Perşembe
Kayseri
Gece güzel uyuyunca bugün uyanmak zor oldu. Hızlı bir kahvaltı ve kamp toparlamasından sonra 06.45 gibi yürümeye başladık. Kapuzbaşı’na birkaç kilometre kala Kozan’lı kalabalık bir aile bizi minibüslerine aldı. Sağ olsunlar bizi Yahyalı’ya kadar bıraktılar. Yahyalı’nın köylerinden, Ulupınar da dahil saat 6’da ilçeye giden minibüsler mevcut yakalanabilirse eğer, sonrasında Yahyalı’dan Kayseriye giden otobüslere binebiliyorsunuz. Gara varıp çantaları emanet ettikten sonra Tolga’nın rehberliğinde kısa Kayseri turumuzu gerçekleştirdik. Sonrası ise saatlerce rötar yapan Ankara trenini bekleme, Ankara’da başıboş dolanmalar ve tren ile İstanbul’a geliş…
Değerlendirmeler ve Notlar:
- Soğukpınar’da su mevcut ve Hacer ormanlarında girişten iki saat kadar ötedeki yaylacıların evinden su temin edilebilir
- Baton kullanılmasını tavsiye ederim çok defa dengeyi bu sayede sağladık
- Yemeği abartmamak gerekiyor
- Güneş oldukça kavurucu özellikle vadi sisteminin içinde, yola serinlikte çıkmak iyi olur
- Kışlık tulum almıştım ancak hava oldukça iyiydi, hafiflik adına daha ince bir tulum tercih edilebilir
- Tempoyu yavaş ve istikrarlı tutmak oldukça önemli aksi takdirde çok daha fazla yoruluyorsunuz.
- Trans yapacaksanız Şelalere doğru haftasonu gitmenizi öneririm. Araç bulmanız kolaylaşacaktır ve yola mutlaka erken çıkılmalı. Otostop için pay bırakılmalı
- Faaliyet süresince bize destek olan Çağatay’a, Ülvi Üçer ve ailesine, minibüslerine alarak bizi oldukça uzun bir yürüyüşten kurtaran Kozan’lı aileye çok teşekkür ederiz.
İTÜDAK’a dağcılık yapmayı mümkün kıldığı ve kattığı değerler için teşekkür ederiz. Geleneğin sürmesi dileğiyle…
Hilal.
Fotoğraflar için: https://drive.google.com/drive/folders/1OjdS5OQ5RZVqS9SewHuL3A9rTiQhhYdS
