01/01/2007 Kaldı Kuzey Buzulu/Aladağlar – Kaan Polatoğlu, Burak İzmirlioğlu

Tarih: 01/01/2007

Ekip: Kaan Polatoğlu, Burak İzmirlioğlu

Yer/Bölge: Aladağlar

Rota: Kaldı Kuzey Buzulu

Rapor:

30 aralik 2006 tarihinde Alper, Batur, Burak ve ben alperin alttan havalandirmali (abriolet) arabasiyla aladaglar a dogru yola ciktik. Aksam 8-9 civari kendimizi Aladaglar Demirkazik koyunde bulduk. Dagevinde yapacagimiz faaliyetler ile ilgili bilgilendirmeleri yaptiktan sonra Recep ve Zeynep\’i ziyarete gittik. Icilen caylar ve cok guzel sohbetin ardindan geceyi gecirmek icin Akutun dagevine gittik. 31 aralik Sabah 6-7 sularinda Batur ve Alper Kocasarpa gitmek icin hazirlandi ve onlari ugurladik. Ardindan bizde hazirlanip Salim abinin traktoru ile titreye titreye emli vadisine ulastik. Salim abiyi ugurladiktan sonra aksampinarina dogru yola koyulduk. Saat 10-11 sularinda aksampinarinda kampimizi kurduk. Ormanda ve aksam pinarinda oldukca az kar vardi yaklasik 5-10 cm. Yildizli ekiple yaptigimiz sohbetin ardindan ertesi gece saat 2\’de baslayacagimiz tirmanis icin tulumlarimizda dinlenmeye koyulduk (hava sicakligi golgede -15 guneste +15). Saat 15:00 civarinda erken bir yilbasi kutlamasindan sonra malzemelerimizi hazirlayip yemeklerimizi yedikten sonra tekrar tulumlara girip uyuduk. 1 ocak saat 1 sularinda kalktik ve tirmanis oncesinde cantalarimizi hazirladik ve tirmanistan once son bir defa yemek yedik (hava sicakligi cadir ici -10). Cantalarimiza planli bivak yapmak icin gerekli malzemeleri, 3K ve tirmanis icin gerekli teknik malzemeleride koydugumuzda yaklasik kamp yuku kadar malzeme tasimak zorundaydik. Saat 2 civarinda kamptan ciktik. Ayin olmasi gece yurumeyi oldukca kolaylastiriyordu ancak disarida inanilmaz bir soguk vardi ve yukseldikce hava daha cok soguyordu. Siyirma Vadisinden kaldi buzul canagina kadar yer yer bilege yer yer dize kadar batan karda ilerledik. Kaldi buzul canagina yaklastigimiz sirada yola cikmadan once yedigim yemeklerden dolayi mide bulantisi, asiri halsizlik ve asiri usumeden dolayi korunakli bir kayanin dibinde durduk. Burada bivaga girip sicak sivi aldik ve ben tekrar toparlanana kadar dinlendik (yaklasik 1 saat). Tekrar yola koyuldugumuzda gunesin ilk isiklari daglarin zirvelerine vurmaya baslamisti. Kaldi buz kulvarina geldigimizde saat 10 sulariydi. Beklemeden kramponlarimizi giydik ipe girdik ve kulvari tirmanmaya basladik. Kulvar üstü sert kar tabakasi ile kapliydi ve Aladaglar ve Tunc Findik\’in kitabinda anlatilan buzul yariklari karla ortuldugunden dolayi gorunmuyordu. Kulvarda ilerleyip kapiya geldigimizde ipten ciktik. Buralarda genelde 45-50 derece yer yer kaya setleriyle bolunmus bir sekilde sert kar kulvari devam ediyordu. Kulvar oldukca dar oldugundan yukaridan asagiya inen irili ufakli tas ve buz parcalarinin hedefi vurma ihtimali yuksekti ama kulvarda tirmanmak oldukca keyifliydi. Uzunca bir muddet ip acma gereksinimi duymadan kulvarda yukseldik. 2 metrelik bir kaya setine geldigimizde ip actik burak etaplari temizledi ve sonra bende ardindan kullandigi malzemeleri toplayarak yukari tirmandim. Artik kulvarda bircok yerde kazmalarimizin ancak ucunun girdigi oldukca iyi tutan cok sert kar vardi (egim yer yer 60 dereceye variyordu). Ipi tekrardan toplayip cantaya koyduk ve tirmanmaya devam ettik. Buradan sonra karsilastigimiz kaya etaplarinda ip acmadan tirmanmaya devam ettik cunku hava oldukca soguktu ve yukaridan devamli inen taslara acik hedef olma riski vardi. Zorlanmadan bir kaya setine kadar vardik burada kulvar birden genisliyor ileride ortayi bir kaya bandi boluyordu. Kaya bandinin sag tarafinda uzerinde hic buz olmayan mermer gibi 45 -50 egimli slab uzun bir yuzey sol tarafinda ise ince bir sert kar kaya karisik oluk vardi. Sag tarafta slabin uzerinde ince bir set ustunde 2-3 metrelik bir tirmanis sonrasinda sonu pek anlasilmayan bir baca vardi. Bacanin bir kenarindan asagiya ip gibi bir sey sarkiyordu ama cok emin olamadik. Kitapta bahsedilen Y seklindeki catalin burasi olmadigini dusunerek soldan devam ettik. Birkac kaya seti daha gecip devam eden sert kar kulvarini izledik. Sonunda saga donuk bir 3 metrelik kaya settinden asagi akmis buz kaya etabi ile kulvar kesildi. Bunun arkasinda 4-5 metrelik bacamsi zor gozuken etaplar vardi. Karsilastigimiz bu son kisimlar oldukca zordu ve bir yandan hala catala ulasmamis oldugumuz gercegi kulvarin Kaldi bati yuzune cikan catalin sol tarafinda olan kismina girdigimizi bize dusunduruyordu. Saat simdiden 3 olmustu ve hava 4 gibi kararmaya baslyordu. Acil bir karar almamiz gerekiyordu. Zor etaplardan sonra Futbol sahasi diye adlandirilan duzluge gelme ihtimali vardi (tabi dogru rotadaysak) cunku cevremizde bulunan sivrilerin tepelerine oldukca yaklasmistik, tabi isin sonunda kendimizi kaldi bati yuzunde zor bir konumda bulma ihtimalide vardi. Bulundugumuz yerde yukaridan devamli inen arkadaslar yuzunden bivak yapma ihtimalimiz yoktu. Bu nedenle tirmandigimiz yerlerden ip inisi yapmaya karar verdik. hemen bir sikke cakip ilk ip inisini yaptim ve bir kar babasi yapmaya koyuldum, isi bitirdigimde burakta yanima inmisti. Ikinci ip inisine kar babasini hafifce yuk bindirerek basladim ama kar babasi agirligimi tasimadi burak son anda dengemi saglayarak kolumdan destek oldu ve sikke cakmak icin hemen uygun bir yer aramaya basladik. Bu sirada burak daha once cakilmis ucundan yesil bir yardimci ipin sarktigi bir sikke gordu. Aklimiza hemen tirmanistan once okudugumuz bir faaliyet raporu geldi. Bizden yaklasik bir ay once buraya giren bir ekibinde Y catalini kacirip geri indiklerini hatirladik. Bu onlarin sikkesiydi. Yanlis rotada oldugumuza artik emindik. Bu sikkeden bir ip inisi daha yaptik ve daha sonra buldugumuz buyuk bir kaya babasindan tekrarddan bir inis daha yaptik. Tekrar iki sikkeyle yapilmis bir inis istasyonu bulduk buradanda ip inisi yaptik ve ipleri toplayip cantalara koyduk. Artik futbol sahasina ulasma ihtimali yoktu ve kampa avcibeli uzerinden degil tirmandigimiz yerden ulasmak zorundaydik. Kalan etaplari geri geri tirmanarak indik. Kaldi buzul canagina inmeden hava kararmisti ama sansimiza ay ortaligi aydinlatiyordu. Canaga indigimizde artik oldukca yorulmus ve usumustuk. Kaldi uctu ve biz hala sifirdik. Artik cadirimiza bir an once ulasmak zorundaydik. Kulvardan indigimiz icin artik tehlikeli kisimlari geride birakmistik, yorgunluktan ve soguktan artik dikkatimizi toplamakta gucluk cekiyorduk bol bol tokezleyerek ve zaman zaman duserek kamp yerine saat 7 sulari vardik. Yaklasik 17 saattir tirmanmistik ve bu sirada cok az dinlenmeye, yemeye ve birseyler icmeye vaktimiz olmustu. Hemen birseyler yedik ve ictik. Tulumlarimiza girdik ve sabah 7-8 gibi ancak uyandik. Kendimize yiyecek birseyler hazirlarken yildizli dagcilardan ulas ve bir arkadasi sari memetlere dogru gidiyordu onlarla sohbet ettik ve bir onceki gunun nigdenin son 75 yildir yasadigi en soguk gun oldugunu ogrendik. Saat 12 gibi cadiri topladik ve sarimemetlere dogru yuruyuse gectik. Sari memetlere yaklastigimizda telefondan aldigimiz haberden Odtu\’lu arkadaslarimizin gecirdigi uzucu kazayi ogrendik ve morallerimiz sifira indi. Aladaglarda bulunan Alper, Sami, Onder, Gokay ve Baturun iyi oldugunu ogrenince rahatladik. Ailelerimize telefonun duzgun cektigi ilk yerden iyi oldugumuz haberini verdikten sonra marti koyune dogru yuruyuse devam ettik. Alper yolun ilerisinde bizi arabayla aldi ve receplere getirdi. Burada caylarimizi ve sobada kozlenmis patatesleri yiyip ictikten hep beraber sohbet ettikten sonra istanbul icin saat 5 civari yola koyulduk saat sabah 2 civari istanbuldaydik. Kaybettigimiz odtulu arkadaslarin ailelerine bassaligi ve sabir yaralanan arkadasimiza acil sifalar dileriz