Tarih: 01/08/2011
Ekip: Gökay Bıyık, Umut Gökdeniz
Faaliyet Sorumlusu: —
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: İtalyan Kulesi Doğu Yüzü
Kullanılan Ekipmanlar: 2x60mt yarım ip, takoz seti, 8 cam, 10 ekspress, 6 sikke, çeşitli karabinalar, perlon, kişisel emniyet malzemeleri.
Hava Durumu: —
Süre: —
Tırmanış Raporu:
Ağrı ile Kaçkar arasında kalan bir haftalık vakitte Umutla sözleşip Aladağlar için yola koyulduk. Doğubeyazıt’tan Explorer rehberleri Hacettepeli Ercan, Atilla ve Çağrı ile Pasinler, Erzurum, Erzincan’da yeme içme ve çeşitli ziyaretlerin yapıldığı 15 saatlik mükemmel bir yolculuktan sonra Aşti’ye ordan da gece otobüsüyle Niğde’ye vardım. Umutla buluşup dolmuş traktör faslından sonra Arpalık’tan Dipsizgöl’e doğru güzel tempoyla yola çıktık (Aklimatizasyonun gözünü seveyim). Hedef önce ısınma turları için İtalyan Kulesi daha sonra Çağalın’daki Tuç-Balya rotası idi. Dipsiz’e vardığımızda güzel bir karşılamadan sonra dört bir yandan kampa doğru gelen Hacettepelilerin şaşkınlığı ile çadırı kurduk. Güçlü ve Egemen’in rotanın çok ıslak olduğunu söylemesiyle moraller bozulsa da yiyip içip ertesi gün için yattık. Rota uzun olmadığından dolayı görece geç bir saatte kalkıp hazırlandıktan sonra saat 09.00 da yürüyüşe başladık. Yaklaşık yarım saatte mevsimlik göle varıp, mümkün olduğunca kardan kaçınarak rotanın girişini oluşturan sağdan-sola uzanan diyagonal rampa/kulvar hattının altına ulaştık. Duvarın altına gidene kadar duvarın tam ortasında kalan bu rampa bir çatlak hattı gibi görünüyor. Rota anlatımı sizi soldaki bariz rampaya yanlış bir şekilde yönlendirmesin. Kolay tırmanışlarla (II-III) bu rampayı bitirip biraz da sol traverse başlayıp setin biraz ilerisinde saat 10.00’da ilk istasyonu kurduk.
1.İp: 60mt, (III)-Umut
Sola doğru fazla yükselmeden kolay bir travers ile karşıdaki çatlağın sonunda rahat bir sete ulaşıp istasyon. Etap zor olmasa da çürüklük nedeniyle, artçıyı da düşünerek ara emniyet atmakta fayda var. Emniyet imkanlari iyi.
2.Ip: 45mt, (II)-Umut
Sola doğru 25-30 m. çapraz yükseldikten sonra, sol tarafta belirgin kar kulvarı gözükmekte. Sonrasında direkt yukarı devam edip, sarı kulenin altında genişçe bir çatlak/kovukta istasyon.
3.Ip: 60mt, (IV+,V), Gökay
Belirgin çatlak hattını takip eden sağlam bir etap. Çatlağın iki yerinde (V)lik hamleler var, ancak emniyet imkanı çok iyi. Boşluk hissi olmasa da exposed (Türkçesi’ne ne diyelim bunun) tırmanışın tadı hissediliyor. İpin bittiği yerde sol yüzeyde iki sikkeden istasyon.
4.Ip: 50mt,(IV+,V-), Gökay
Umut’un çekici düşürmesi ile sikkelere veda ediyoruz. Tam burada bu etabı sikkesizlikten emniyetsiz geçmiş, biraz hırpalanmış nice Yiğitler aklıma geliyor. Ben de aynı hataya düşmemek için sağdaki çatlağı değil de soldaki emniyet imkanı veren ancak biraz daha çürük çatlağı tercih ediyorum. Çatlağın bitip iyice dikleştiği yerde emniyet imkanı az, boşluklu, çürük (V-)’lik bir kaç hamleyle sağdaki kolay setlere varıyorum. Oradan asıl rota hattını takip ederek kolay çürük etaplardan geniş bir kulvarın sonunda istasyon alındı.
5.Ip: 55mt, (III), Umut
İstasyonun olduğu kovuktan göbek yapan yapıyı geçince (IV), rota yatıyor ve kolay etaplardan (II-III) zirveye ulaşılıyor. Zirveye ulaştığımızda saat 15.00’e gelmekteydi. Fazla oyalanmadan malzemeleri toplayıp kule ile SAT arasındaki bele alçaldık ordan da kolay tırmanışlarla slablar üzerinden sırta vardık. Acele etmeden, geze toza yata kalka Doğu Geçidi’ne ordan da kampa ulaştık.
Tarih: 03/08/2011
Ekip: Gökay Bıyık, Umut Gökdeniz
Faaliyet Sorumlusu: —
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Beşparmak Kuzeybatı Duvarı
Kullanılan Ekipmanlar: 2x60mt yarım ip, takoz seti, 8 cam, 10 ekspress, 5 sikke, çeşitli karabinalar, perlon, kişisel emniyet malzemeleri.
Hava Durumu: —
Süre: —
Tırmanış Raporu:
Planlar bozulduğundan dinlenme gününde kitaplar topolar elimizde, orası çürük burası ıslak şurası uzun diye diye geçirdik. İtalyan’da ip boyunlarında biraz yavaş kalmıştık ve bu da beni ayrı düşündürüyordu. Güçlü’den aldığımız çekicin rahatlığıyla Beşparmak Kuzeybatı’ya girmeye karar verdik. Yavaşlığımız nedeniyle ve geçen seferki ekspedisyon tadındaki çıkışım nedeniyle sabah hava aydınlanırken rotanın ilk etabında olmak istemiştim. Ancak 03.30’da çalan alarmı derhal susturup, uyumaya devam ettik ve ancak saat 06.00’yı geçerken kamptan ayrılabildik. Çarşak ve slablarda yükselip rotanın girişine geldiğimizde saat 07.00’ye gelmekteydi.
1.Ip: 60mt, V-, Umut
Geçen seferkinin aksine bu kez rotaya tarif edildiği yerden girdik. Burası kar alanın sol tarafta sonlandığı yere yakın başlayan gri-beyaz yüzeyler. Girişte sağlam emniyet imkanı iyi (V-)’lik bir hat sağa doğru çapraz yükseliyor. Ardından daha çürük ancak biraz daha kolay, hafif dışa atan bacamsı bir etapla sette istasyon kuruldu. Bu etap ve sonrasında artçı sağlığı açısından taşlara dikkat edilmeli. .
2.Ip: 45mt, IV-, Umut
Biraz yükseldikten sonra, sağa çapraz yükselip belirgin bir babaya ulaşılıyor. Rahat bir etabı geri tırmanarak yaklaşık 10 mt aşağı inip, su oluğunun öbür tarafına yani sağa yan geçiliyor ve kulvar/baca sisteminin içerisinde rahat bir istasyon alınıyor. Açıkçası bu iniş ve yan geçişten dolayı ip sürtünmesi oldukça fazla, bu ip boyunu ikiye bölmek daha sağlıklı olacaktır. Emniyet oldukça iyi.
3.Ip: 55mt, (IV-), Umut
Bacadan kolayca yükselip, kulvarın ikiye ayrıldığı yere varılıyor. Sol rampaya devam edip güzel bir sette babadan istasyon alıyorum. Emniyet iyi, bacanın ortasında sikke mevcut.
4.Ip: 55mt, (V-), Gökay
Kulvardan yükselip bittiği yerde sağdaki dik baca ya da soldaki çatlak hattı izlenebilir. Kitap sağı tarif etse de ben geçen seferki gibi soldan gitmeyi tercih ediyorum. Her iki tarafta da emniyet imkanı çok iyi. Çatlaktan sonra sol tarafta artık büyük su oluğu görünüyor buradan sağa doğru yükselip geniş bacanın içinde istasyon kuruyorum. Buradaki istasyonu sağa atacağınız traversi göz önünde bulundurarak atmanızı ve çok yükselmemenizi tavsiye ederim.
5.Ip: 45mt, V-, Gökay
Emniyet imkanı kıt ve çürük sağa travers olan kilit etap. Neredeyse her hamlesini hatırladığım bu etabı Alperle aynı emniyetleri atarak geçiyorum. Travers sonunda yükselirken çürüklüğe aşırı dikkat gösterilmesi gerekiyor. Rampa sonunda kolay bir baca geçtikten sonra geniş bir kovukta istasyon alıyorum.
6.Ip: 30mt, III, Umut
Yaklaşık 10 m yükseldikten sonra sola, küçük bir babanın olduğu sete yan geçilmeli ve belirgin su akıntısı takip edilerek yükselmek gerekli. Fakat Gökay’ın tüm uyarılarına rağmen ben direkt yukarı gidiyorum ve bir kulenin tepesinde istasyon alıp Gökay’ı sete kadar alıyorum. Sonrasında yaklaşık 15 m kadar geri inip yan geçişle Gökay’ın yanına varıyorum.
7.Ip: 50mt, IV-, Gökay
Siyah su akıntısından dik yükselip akıntının sola doğru devam ettiği yüzeye geçiyorum ve sürtünme yüzünden Umut’u yanıma alıyorum. Bizim geçtiğimiz 6-7-8. ip boylarının en doğru şekli ise 6. ip boyundaki kovuktan çıktıktan sonra çok yükselmeden sola traversle siyah su oluğuna varmak oradan da dimdik yükselip 8. ip boyuna bağlanmak.
8.Ip: 30mt, IV+, Gökay
İstasyondan önce sola yükselip sonra da sağdaki setten siyah kovuğa varıp kovuk üzerindeki rampada devam ediyorum. Bu kısımda emniyet imkanı oldukça iyi.
9.Ip:45mt, V-, Gökay
Rampadan devam edip sağda iyice daraldığı yerdeki son zor etaba varıyorum. Burada yıllar önce çıkarmak için iflahımın kesildiği ama beceremediğim sikkeyi görmek beni çok mutlu ediyor. Bu V-‘lik etabı da yer yer baca yer yer yüzeye geçerek bitiriyor ve bir zamanlar bir gecemi uykusuz ve titreyerek geçirdiğim kulvardan devam edip sağ traversin başlayacağı köşeye istasyonu kuruyorum.
10.Ip:30mt, IV, Gökay
Sağa travers yerine önümdeki bacayı gözüme kestirsem de toplanan bulutlar yüzünden maceraya girmeye gerek olmadığını karar verip adam gibi rotadan devam ediyorum. Bu travers çok çürük yüzeylerden devam ediyor ve etap boyunca sadece o meşhur tek sikkelik orta göbekten daha iyi bir emniyet noktası bulmak çok zor. Etabın devamı sola çapraz yükselen rampa ve onun sonundaki geniş set.
11.Ip: 40mt, III,IV-, Gökay
Son ip boyu serbest geçilmeye müsait olsa da emniyeti elden bırakmamak adına yüzeyde yükselip sağdaki kulvar hattına girerek sırta varıyorum. Anılar eşliğinde Umut’u yanıma alıyorum. Son bir kaç saattir üzerimizi kaplayan bulutlar patlıyor. Şiddetli bir dolu eşliğinde Umut koşturarak yukarı varıyor. Yıldırımlarda korunmak için hızlıca üzerimizdeki tüm malzemeyi çantaya atıp, yaklaşık 1 saat kadar bivağın altından havanın düzelmesini bekliyoruz. İnişte ikimiz de Çağalın’ın çarşaklarında debelenmek istemediğimizden, güney yüzündeki slablar da çok ıslak olduğundan dolayı fazla alçalmadan bele doğru yan geçiyoruz. Beli aşıp Maden Boğazı tarafından Adsız’ın sırtına ulaşıyoruz. Sonrasında Yıldızbaşı ile aradaki belden kayaraktan ağır ağır kampa ulaşıyoruz.
Ertesi gün kampta dinlenip akşamüstü Arpalık’a doğru yola koyuluyoruz. Ardından ORDOS’un dağevine ulaşıp tanıdık yüzlerle sohbet ederek geceyi geçiriyoruz. Ertesi sabah Salim Abi’nin erkenden bizi almasıyla Parmakkaya’ya doğru yola koyuluyoruz. Ormanın içinde bivak ortamını hazırlayıp rotanın altına yürüyoruz. Rotayı kestikten sonra, Umut ‘un isteksizliği nedeniyle kendimizi yatışa verip bünyeleri dinlendirmeye karar veriyoruz. Ertesi gün toparlanıp ben Trabzon’a Umut ise dağevine doğru yola koyuluyoruz.
Bu arada kampta tırmanışlar sonrası bizi karşılayan, çayımızı, suyumuzu, gölgeliğini eksik etmeyen Hacettepeli bütün arkadaşlara tek tek teşekkür ederiz.