Tarih: 07/02/2009
Ekip: Volkan Çakır, Furkan Dodurka, Betül Arslan, Duygu Dilaver
Yer/Bölge: Aladağlar / Karayalak Vadisi
Rota: Emler Batı Sırtı
Kullanılan Ekipmanlar: Herkeste 3K, emniyet ve iniş malzemesi ve 3 sikke, perlon,1 thirdtool, 1 yarım ip
Hava Durumu: –
Süre: –
Rapor:
6 şubat cuma akşamı 21.00da samandıradan otobüse bindik. Hızlı giden otobüsümüz sayesinde 7 şubat cumartesi sabahı 7.30da kalkan çamardı dolmuşuna koşa koşada olsa yetiştik ve salim abide güzel bir kahvaltı yapma imkânımız oldu. Salim abi bizi 11.00da sokulluya bıraktı. Hava güzeldi ve kar çok batmıyordu. Rotanın girişine kadar çok batmadan geldik. Kulvarın altında kar sertleştiği için krampon taktık. PD derecesine sahip kulvarda sert karda hızla yükselerek sırt hattına bağlandık. Sırt hattında 3 derece kaya ve kar-buz içeren etaplarla mix teknikle hızlı bir çıkış yaptık. 16.30da 3000metre civarındaydık. Hava kararmadan bivak yapmak için yer bakmaya başladık. Bivak yapmak icin yer seçtik ve karı düzledikten sonra birşeyler yemek icin ocağı yaktık. Planlı bivak yapıcağımız için yanımıza az yiyecek aldık. Yiyecek olarak abur cubur, çorba filan aldık. Hava soğuk değildi ve rüzgar esmiyordu. Havanın güzel olmasından faydalanıp dışarda oturup birşeyler yedik, içtik. Hava çok güzeldi ve ay ışığı da ortalığı yeterince aydınlatıyordu bu havayı kaçırmayıp biraz oturup muhabbet ettik. Biz termoslarımızı doldurduktan sonra 21.00 gibi duyguyla bivağa girdik. 10 dakika sonra bir ses duyduk. Furkan ocağı topladıktan sonra çaydanlığı düşürmüştü. Bulunduğumuz yerin
eğimi yüzünden çaydanlık alamayacağımız kadar aşağı inmişti. Çaydanlıktan başka su ısıtacak malzememiz yoktu. Neyse ki yanımızdaki su faaliyet için yeterliydi. Herkes bivaklarına girdi ilk gün çok yükselmiş olduğumuzdan ikinci gün çok erken kalkmamıza gerek kalmamıştı. 2.gün 6da kalkılacak şekilde konuşup uyuduk. Sabah 6da kalktık hava güzel görünüyordu birşeyler yedik ve termoslarımızdaki sudan yeteri kadar içtik ve 7gibi toplanıp tırmanışa geçtik. Tırmanmaya başladıktan yarım saat sonra duygunun midesi biraz bulandı. Bir mola verdik ve tuzlu birşeyler yedi, biraz dinlendi iyi olduğuna karar verince tırmanmaya devam ettik. Tırmanırken karın sert olduğu yerlerde krampon taktık çok kar olmadığı için kayalardan geçerken kramponu çıkardık. 8.30da kayacık zirveye (3250m.) vardık. Kayacıktan emlere giderken hava biraz kötülesti. Yaklaşık 100metre yükselmiştik rüzgâr artmıştı ve emler zirve gözükmüyordu. Saat 10da 3350 metredeydik. Diğer olumsuz şartlar yüzünden ve görüşümüz kapandığı için dönüş kararı aldık. Hızlı bir iniş yapmak için karayalak vadisinin kapı denilen girişine bağlanan vadiyi kullanmaya karar verdik. Ancak bu vadi tüm o yüzün boşaltım kanalı olduğu için çığ konusunda çok iyi bir değerlendirme yapmak gerekli. Kar durumu uygun değilse kesinlikle bu vadiye girilmemeli çığ riski çok yüksek. Tüm sırtlar kar açısından temiz olduğu ve çanakta az, sert, oturmuş kar olduğu için inişi buradan yapmaya karar verdik. Ancak bu değerlendirme aşağıdan kulvara girerken yapılamayacağı için bu kulvarı çıkış için kullanmak son derece risklidir. İnerken İstanbul dağcılık ekibiyle karşılaştık ve havanın kötü olduğu konusunda onları uyardıktan sonra inmeye devam ettik. Hemen sonra 11 gibi karşımıza kar-buz karışık kısa bir kaya etabı çıktı. Yaklaşık 5metrelik bir kaya etabıydı ve kayanın biraz üstüne 1 sikke çakarak emniyet açtık. İp açtığımız yerden yanımızdaki 30metrelik iple 6-7metrelik bir iniş yaptık. En son furkan malzemeleri toplayıp free şekilde indi ve 12.30da kapiya bağlandık. Karayalağa doğru giderken istanbul dağcılığın alt ekibiyle karşılaştık onlarla kısa bir konuşma yaptıktan sonra yolumuza devam ettik. Buarada Salim abiye bizi alması için telefon ettik. Karayalakta çok az kar vardı ve sonrasıda genelde topraktı. 1.30da sokulludaydık Salim abi gelmiş bizi bekliyordu. Traktöre bindik. Giderken havanın daha çok kapadığını ve tipinin başladığını görünce doğru kararı verdiğimize emin olduk ve salim abiye gittik. Yengenin bizim icin hazırladığı sıcak çorbaları içtik ve biraz dinlendikten sonra 16.15 arabasıyla niğdeye indik. Otobüs biletlerimizi 19.30a aldığımız için hala zamanımız vardı. Gidip dürüm yedik ve çay içip muhabbet ettik hala vaktimiz vardı ama abartmayıp otogara döndük. Ve 8 şubat akşamı 19.30da hareket eden otobüsümüze binip istanbula dönmek üzere yola çıktık.
Not: Emler-Kayacık Sırt Hattı boyunca boşluk hissi mevcuttur.