Tarih: 07/10/2017
Ekip: Ali Süheyl Çebi,Yusuf Öztürk,Mehmet Emin Aşcıoğlu
Faaliyet Sorumlusu: Ali Süheyl Çebi
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Emler
Kamp Yeri: Çelikbuyduran
Kullanılan Ekipmanlar: Kask, bivak, ilk yardım çantası, çadır
(marmot)
Hava Durumu: —
Rapor:
Akşam saat 20.30’da Süleyman abilerle birlikte arabayla yola çıktık, Mehmet Emin ve Yusuf da otobüsle yola koyuldular.Sabah 8.30’da Sokullupınar’a vardık. Süleyman abilerle orada ayrıldık.Mehmet Emin ve Yusuf otobüsün gecikmesi ve yeni garajda minibüsü son anda kaçırmalarıyla birlikte saat 13.00 gibi Sokullupınar’a gelebileceklerini söylediler.Ben de daha çok vakit olduğu için Çelikbuyduran’a çıkıp kamp atayım diye düşündüm ama yanımda yeterli yiyecek yoktu.Salim abiyi arayıp, eğer Sokullupınar’a birilerini getiriyorsa yiyecek getirmesini rica ettim ve 11.30 gibi yiyecekler geldi ve yola koyuldum tabi bu konuda Mehmet Emin ve Yusuf ile birlikte konuşup karar verdik.Gelincik Kayaları’ndan başlayıp Karayalak Vadisi’ni takip edip kapıyı geçip Çelikbuyduran’a doğru devam ettim. Çelikbuyduran’ın son yokuşunda Ahmet Abi’yle tanıştık muhabbet ederek yukarı devam ettik.Ahmet abi aşağıdan gelen ekibin kamp yükünü atlarla yukarı taşıyordu ve son düzlükte çantamı alıp yardım etti, epey iyi geldi.Saat 15.00 gibi Çelikbuyduran’a vardım.Çadırı kurup bizimkileri bekledim. Saat 17.30 gibi çadıra vardılar. Sıcak yemek yapıp karnımızı doyurup goygoyumuzu yapıp uyuduk.Sabah 5 gibi Emler zirve için çıkacaktık ama biraz gecikmeyle 5.30 gibi çadırdan çıkıp Emler için yürümeye başladık.Saat 6.30 gibi zirveye vardık, çadıra döndüğümüzde saat 07.15’ti.Bir saatlik mola verip sıcak bir şeyler içip Karasay için yola çıktık. Karasay için kısa yoldan dağ geçidinden geçip 9.45 gibi zirveye vardık.Emler’de defteri bulamamıştık ama Karasay’da deftere birkaç anı bırakıp,fotoğraf çekilip kısa bir dinlenmenin ardından Eznevit için yola koyulduk koyulduk ama Eznevit ile Karasay arasındaki yalancı zirveye doğru yol almaya başladık oranın zirvesine varınca olayı anladık.Dönüş için yeterli vakit olur mu, Eznevit yine de çıkar mı diye düşündükten sonra Eznevit’e sırttaki patikalardan devam ettik.10.45 gibi Eznevit zirveye varıp deftere bir şeyler karalayıp manzaranın keyfini çıkardıktan sonra kamp alanına doğru yola koyulduk.Aslında zirvelerde pek de kalamadık vaktimiz sınırlıydı, Yusuf ve bende eldiven olmadığı için ellerimiz de kötü haldeydi.13.00 gibi kamp alanına dönüp biraz dinlenip bir şeyler atıştırdıktan sonra dönüş yoluna koyulduk.15.30 gibi Sokullupınar’a vardık.Ben dönüş için Süleyman abileri beklemeye başladım Yusuf ve Mehmet Emin de Salim abiyle Çamardı köyüne geçip otogora gidip İstanbul otobüsüyle dönüşe geçtiler.
Not:Hava açık ve güneşli olmasına rağmen 5-10 derece sıcaklıktaydı, fazla rüzgardan dolayı ellerimiz baya kötü oldu. Eldiven bu gibi hava durumlarında şart.
Fotoğraflar: https://drive.google.com/drive/folders/1UmGkMsbCzqW5S7V3RGTiUhvlf40jenux?usp=sharing