Tarih: 09/11/2022
Ekip: Arda Kesler, Berkay Akdaş, Çağatay Gödek, Duygu Yetkin, Emre Kurman, H.Bilgenaz Kahraman, Muhammed Yılmaz
Faaliyet Sorumlusu: Çağatay Gödek
Yer/Bölge: Aladağlar Milli Parkı
Rota: Sarımemedin Yurdu
Kulüpten Alınan Ekipmanlar: İlkyardım, Bivak, Kask, Çadır
Kullanılan Ekipmanlar: Kask, Çadır
Hava Durumu: Saat 11.00’a kadar açık, sonraki saatlerde rüzgarlı ve karlı
Rapor:
Selamlar, bir süredir Aladağlardayız ve 9 Kasım günü için planımız Alaca batı sırtına girmek. Ekibin bir kısmı önceki günlerde faaliyet yaptığı için 8 Kasım’ı dinlenme günü olarak belirliyoruz. Dinlenme gününde Duygununda gelmesi ile ekip tamamlanıyor. 8 Kasım’da Kazıklı Ali Kanyonunda spor tırmanış yapıyoruz. Akşam ise Alaca için son hazırlıklarımızı ve planlamamızı netleştirdikten sonra saat 20.30’da uyuyoruz.
Saat 03.50’de uyandım, Bilgenaz benden önce uyanmıştı. Dün akşamdan hazırladığımız kahvaltı ile karnımızı doyurup termoslarımızı da doldurduktan sonra 4.30’da yürüyüşümüze başlayacak şekilde çadırımızdan ayrılıyoruz. Diğer arkadaşlarında gelmesi ile birlikte 10 dakikalık gecikme ile yürüyüşümüze başlıyoruz (efsane çadır grubu 2 rötara sebebiyet vermiştir). Mevsime göre gayet güzel bir havada yürüyüşümüze başlıyoruz. Yaklaşık 1, 1.30 saatlik bir yürüyüşün ardından ekibin temposunun normalden biraz yavaş olmasından ötürü erken yorgunluk belirtileri hissedilmeye başlandı. Acaba geri mi dönsem diyenlere biraz motivasyon vererek yolumuza devam etmeye karar verdik. Sanırım saat 06.20 gibi Mangırcı Vadisi ile Mangırcıyı ayıran sapakta rotaya az bakan arkadaşlarla ne yöne gitmeliyiz sorusu üzerine biraz kafa yorduktan sonra sol taraftaki patikadan yolumuza devam ettik. 2400’lerde artık karda yürümeye başlıyoruz. Sanırım en derin yer 40 cm ama genel olarak 15 cm’lik bir kar mevcut. Saat 10 gibi Körteklinin altında bulunan düz alana ulaştıktan sonra ısıtan güneşin altında uzunca bir mola verdik. Molanın ardından Körteklinin doğu yüzünden yükselerek sırt hattına ulaştık ve bize uzaklığı 4,5 dakika olan Körtekliye uğramaya karar verdik. Bu zirvede Logbooka yazalır mı acep diyenlerle Körtekliye varıp manzaranın tadını kısa süreliğine çıkarıp hedefimiz olan Alacaya doğru sırttan yürümeye başlıyoruz. Sırtta 20 dakika yürüdükten sonra hava kapadı ve yağış başladı. Alacanın dibine ulaşınca Batı sırtına girmek yerine dağın altında güneye ilerleyen patikadan güneybatı sırtına doğru geçtik. Bir yerde güneybatı mı yoksa daha da ilerleyip güneyden mi çıksak diye konuştuk ve güneybatı sırtına girmeye karar verdik.
Daha öncesinde bu hattan Alacaya iki kere çıktığım için bir nebze de olsa kafam rahattı fakat pratikte sırtı çıkıp geriye inmek o kadarda kolay olmadı. Benim içinde açıkçası faaliyetin en önemli kısmı güneybatını sırtını çıkıp inmek olacaktı. Güneybatı sırtına doğru yükselişe geçtik ve sırt hattına çıkmadan evvel ben lider, Emre ise artçı oldu. Sırt hattına çıktıktan sonra görece basit sayılabilecek birkaç kılçık geçişi ve 2-3 metrelik ufak pasajlar bulunmakta. Özellikle kılçık geçişlerinde kar bulunması ve kayanın ıslak olmasından ötürü ekibin büyük bir kısmı için buraları geçmek mental olarak zor oldu diyebilirim. Çok ağır bir şekilde de olsa sırt hattından ağır ağır ilerleyerek zirvenin neredeyse 30 metre altına kadar ulaştık. Önümüzde geçmemiz gereken bir slab kaya vardı ve üzeri yaklaşık yarım metrelik toz kar ile örtülü idi. Orada önden gidip ayak ile merdiven oluşturmaya çalıştım fakat çok etkili olmadı. Slab bir şekilde geçilebilirdi fakat oradan daha sonra 6 kişinin daha geçeceğini düşününce oradan geçmeye çalışmanın çok riskli olacağı net belliydi. Slab yerine aşağıdan 6-7 metrelik bir yan geçiş yapıp yukarıya doğru bir şeyler olur mu diye yine baktım fakat yan geçiş daha beter çıktı. Muhtemelen önceden yağan karda ötürü zeminde 5,10 cm’lik bir buz tabakası oluşmuştu ve yan geçişte birisi düşse yaklaşık 300,350 metrelik bir düşüş yaşayabilirdiı. Zirve için sağda solda çıkılacak yer baktık fakat nafile. Sonrasında artık zorlamanın manası yok deyip geri dönme kararı aldık ve 14.20’de zirvenin 30 metre altından dönüşe başladık. Muhtemelen benimde güney patikasına inene kadar en gergin olduğum dağ faaliyeti olabilir. Çünkü sırt hattını takip edip inmek zorundaydık, ekip yorulmuştu ve motivasyonda pek iyi değildi. En azından karanlığa kadar patikaya inmeyi hedefleyip inişe başladık. Güneybatı yüzü ile güney yüzü arasında kalan kısımdan slab inişler, birkaç yan geçiş yaparak patikaya 16.30 gibi indik ve Parmakkaya Vadisi yerine ise yine Mangırcı Vadisi üzerinden dönmeye karar verdik. Alacanın dibinde bir yerlerde verdiğimiz uzunca bir molanın ardından Körtekliye geçip oradan Vadiye inerek sanırım durmadan Sarımemetlere kadar indik. Bazen kar da bazen siste yürüyerek 20.30 gibi kamp alanına ulaştık ve sonrasında yemeklerimizi yedikten sonra uyuduk.
Bir Alaca faaliyeti de bizler için böyle geçmiş oldu. Faaliyete katılan Arda, Berkay, Duygu, H.Bilgenaz, Emre ve Muhammad’e çok teşekkürler. Genel olarak tüm ekip için öğretici bir faaliyet olduğunu düşünmekteyim. Bu işin içinde zirve yapamamakta var bazen. Önemli olan faaliyetin bize ne kattığı. Bu yüzden iyi ki böyle bir faaliyet yapmışım diyorum daha şimdiden.
Değerlendirmeler ve Notlar
- Geçiş mevsimlerinde çok kar olmuyor fakat sırt hattı ve kulvarlarda erken yağan kar buza dönüşüyor. Bu sebepten kazma alınmasa bile krampon ile dağa gitmek işe yarayabilir.
- Ekip kalabalık olsa dahi herkesin rotaya çalışması ve rapor okuması önemli. Birilerine güvenip dağa gitmek bence doğru değil.
- Risk analizini iyi yapmak lazım, eğer bir şeylerin ters gitme ihtimali varsa çok zorlamamak gerek.
Çağatay.
