Tarih: 12-13 Ağustos 2023
Ekip: Çağatay Gödek, Duygu Başoğlu
Yer/Bölge: Aladağlar Kuzey
Rota: Yıldızbaşı Klasik (tek Duygu), KDK Yelkenkaya (Çağatay+Duygu)
Kullanılan Ekipmanlar: Kask, tek yarım ip, kişisel emniyet malzemesi
Hava Durumu: Açık
Rapor:
Yine bir Çağatay’la dağa gidince raporunu yaz diye tembihliyor raporu yazıyorum.
Malum, 12-13 Ağustos’ta Uğur Uluocak’ı anmak için İTÜDAK’tan gelebilenlerle Cimbar Oba Yerinde buluşup çevrede faaliyet yapalım demiştik.
Cumartesi gece 3:30 otobüsüyle Ankara’dan çıktım ve Niğde Otogar’da tanıma yapacak Buketgiller ekibiyle buluştum. 7:10’da Niğde’den çıkan Çamardı minibüsünü yakaladık ve Ulvilere geçtik. Çağatay Volkan Taylan Enes önceden dağa geçmişlerdi. Biz de Ulviyle Arpalık’a gidip oradan oba yerine yürüdük.
Öğlen gibi vardığımızdan zaman vardı. Önce Taylan’la Dipsiz Göle gittik, ben biraz yüzeyim dedim, bir süre inat ettikten sonra kulaklarım soğuktan acıyor diye bağırarak bıraktım. Daha da zaman vardı, bir Yıldızbaşına yürüyüp geleyim dedim ve ekipten ayrıldım.
12 Ağustos 2023 Yıldızbaşı
Oba yerine sırtınızı dönüp göle baktığınızda solda Yıldızbaşı ve Akçay geçidi istikametinde patika görünüyor. Oradan başlayıp geçide göre biraz solda kalarak çarşaklı, yatık setli yamaçtan çıkıyorsunuz. Çarşak sevimsiz çok akıyor, mümkün mertebe kayaya basmak iyi fikir ama çoğu zaman seçenek değil.
Böyle böyle zirveye yakın bir yerden sırta çıkıp sola dönüp zirve babasını buldum. Oturup manzarayı kestim. Dönerken Beşparmak’tan dönen Çağatay ve Volkan’ı yakaladım beraber kampa döndük.
Gece bivaktan güzel perseid izledim.
13 Ağustos 2023 KDK Yelkenkaya
13 Ağustos’ta Taylan’la KDK Yelkenkaya yapacaktık ama ayaklarını incitmiş. Çağatay 1 aydır dağda olduğu ve daha 2 hafta önce KDK yaptığı halde hadi gidelim dedi, onunla yaptık. 5 gibi oba yerinden çıkıp hemen kampın arkasında Demirkazık’a yüzünü dönünce görülen/arada kaybolan patikadan BDK KDK arasındaki bele doğru sola dönerek ilerlemeye başladık.
Bele vardığımızda Apışkar Vadisine doğru çok inmemek adına biraz alçalıp slab kayadan yan geçerek Yelkenkaya’nın altına doğru yaklaştık. Dönüşte o kadar bile alçalmamıza gerek olmadığını görecektik. Yelkenkayanın altına kadar yürüdükten sonra batonlarımızı dönüşte almak üzere bıraktık.
Yelkenkaya ile dağın ana kütlesi arasında kulvarımsı bir yapıya girip scrambling şeklinde devam ettik. Yalnız kulvar bitiminde sola dönüp yelkenkayanın arkasına geçmek için 6 7 metrelik bir etap biraz insanı dışarı atıyor, Çağatay önden gitmişti ve yukarıda sabit malzeme vardı, burada bana ip açıldı. Oraya geçtikten sonra çok az alçalıp yine slab setlerden minik minik zirve sırtına çıkılıyor, pek boşluk hissi yok, rahat. Zirve sırtında çok kısa bir yürüyüşle zirveye varılıyor.
Rotayı yeni yapmış olan Çağatay’ın dikkatini yeni(son 2 haftada) eklenmiş malzeme ve sabit sikkeler çekti, lider tırmanılmış gibi bir sıklıkta bırakılmış malzeme vardı. Ayrıca iniş için boltlar var. Zübeyir abinin biz getirdik dediği yeni bayrak direği de zirveye çıkmış.
Zirvede biraz oyalandıktan sonra inişe geçtik. Zirve tarafındaki kaya setleri rahat, genel olarak yürüyerek indik. Sonra çıktığımız yere kadar alçalmadan bir üstündeki çentiğe geçtik. Burada da iniş için bolt var. Tek ipi 2ye katlayarak 2 seferde Yelkenkaya’ya giren kulvarın başlarına kadar iniliyor. Buradan çok az daha scramblingle alçalıp batonlarımıza ulaştık.
Dönerken hiç alçalmadan doğrudan beli hedefleyerek yan geçmeye başladık ve aşağıda yeni geçtiğimiz slab kayalardan daha da rahat, yer yer patikaya dönen ve üzerinde babalar olan bir geçiş olduğunu fark ettik. Şaka maka yoğun 2 gün olduğu için ben yorulmaya başlamıştım ve inip geri tırmanmamak güzel oldu. Çağatay önceki 3 gün arka arkaya duvar rotalarına girmişti ama ona bir şey olmuyor ben de anlamadım.
Belden sonra aynı patikadan yürüyerek kampa döndük ve tanıma ekibiyle buluştuk, onlar da yaklaşık bizimle aynı zamanda gelmişti. Biraz Zübeyirgillerde çay ardından kampı toplayıp Arpalık’a döndük.
Sonrası Ulviyle buluşma, dondurma, evde kayısı falan, 15:30 minibüsüyle Niğde’ye dönüş ve Pazar günleri düzgün yemek bulamadığımız için umduğumuzu(Gülağacı) değil bulduğumuzu(Beyti adı altında satılan adana kebap ve kola var ama sari kola) yeme.