Tarih: 13-15 Temmuz 2024
Ekip: Ayşenur Türkarslan, Alime Şanlı, Uygar Türedi
Faaliyet Sorumlusu: Ayşenur Türkarslan
Yer/Bölge: Aladağlar
Kamp Yeri: Karayalak Kamp Alanı, Yedigöller Kamp Alanı
Hava Durumu: Öğleden önce açık, öğleden sonra parçalı bulutlu. Gündüzleri 25, geceleri 5-10 derece arası
Rapor:
13 Temmuz Cumartesi
Bir gün önce Uygar’ın evinde buluşup 13 Temmuz Cumartesi sabahı saat 7:30’da Uygar’ın arabasıyla yola çıktık. Öğlen olduğunda Ankara’ya varmıştık v eannemlerin evine uğrayıp 1 saatlik bir mola verdik. Bu esnada hem karnımızı doyurduk hem de Uygar bir miktar dinlenmiş oldu. Bu verimli moladan sonra 14:30’da tekrar yola koyulduk ve saat 18:30 gibi Demirkazık köyünden giriş yaptık. Köyden girince araba yolunu takip ederek direkt Sokullupınar’a ulaştık. Başta planımız Sokullupınar’da kamp atmaktı ancak 15 Temmuz için planlanan bir etkinlik sebebiyle Sokullupınar çok kalabalıktı. Biz de arabayı Sokullu’da bırakıp tüm kamp yükümüzü alarak Karayalak’a geçtik. Kış Teknik eğitiminden hatırladığımız kadarıyla Karayalak’a benzettiğimiz ilk noktada durduk. Gördüğümüz ilk su kaynağı(İsmet İnan Hayratı) bizi bu noktanın Karayalak olduğuna ikna etti ancak ertesi gün yürüyüşe başladığımızda anladık ki aslında Karayalak’ın bir miktar gerisinde çadırımızı kurmuşuz. Zeminin eğiminden ötürü pek konforlu bir gece geçirdiğimiz söylenemez ancak, etkinlik sebebiyle gelen kalabalıktan bir miktar uzak olmak çok daha iyi oldu. Akşam saat 22:00’a kadar yemeğimizi yiyip çadıra dinlenmeye geçtik. Hem kalabalık grubun erken saatlerde yürüyüşe başlayacağını öğrendiğimizden hem de hava biraz aydınlandıktan sonra yola çıkmanın tanıma faaliyetimizde daha mantıklı olacağını düşündüğümüzden çık saatini sabah 5:30 olarak belirledik.
14 Temmuz Pazar
Pazar sabahı 15 dakikalık bir gecikmeyle kamp alanımızdan yürüyüşe başladık. Planımız tüm kamp yükümüzle birlikte öğleden önce Çelikbuyduran’a varmak burada kamp yükümüzü bırakıp zirve çantalarımızı alarak zirveye çıkmak ve sonra tekrar Çelikbuyduran’a inip kamp yükümüzü alarak Yedigölller’e geçmekti. Pazar gecesini Yedigöller kamp alanında geçirerek Pazartesi sabahı da burada serbest zaman geçirmeyi hayal ediyorduk. Ancak tanıma faaliyetinde kamp yüküyle Karayalak’tan Çelikbuyduran’a kadar yürümek aslında pek de mantıklı bir karar değilmiş. Hem mesafenin uzunluğu hem de bizim rotayı ilk kez yürüyor olmamız bu yürüyüşü biraz zorlaştırdı. Uygar ve Alime’ye nispeten kondisyonu daha zayıf olan benim için bu yürüyüş ekstra zordu:) Bu yüzden sık aralıklarla 2-3 dk süren kısa molalar verdik ve genel olarak çok yavaş bir tempoda ilerledik. Yürüyüş boyunca 2 kez uzun mola verdik. İlk molamızı 4 saat sonra biraz atıştırma ve tuvalet ihtiyacı için yaklaşık yarım saat kadar vermiş olduk. İkinci uzun molamızı öğlene doğru Çelikbuyduran kamp alanından biraz aşağıda büyük bir kayanın dibinde verdik. Artık acıkmıştık ve ocağımızı çıkarıp su kaynatarak çay ve çorba yaptık. Burada dinlenirken bir yandan da bugün içinde zirveyi yapıp yapamayacağımızı değerlendirdik. Hem öğleden sonra bulut ve sislerin artması hem de bizim enerjimizin git gide düşmesi sebebiyle Uygar’ın önerisiyle orada plan değişikliği yaparak, zirve yerine doğrudan Yedigöller’e varma kararı aldık. Yedigöller’de bugün kamp yapıp, güzelce dinlenip yarın sabah buradan zirve yapmak hepimize çok daha mantıklı geldi. Saat 14:00’da Kızılkaya ve Emler arasındaki geçide varmıştık. Artık hem saat çok geç olmuştu, hem gerçekten yorulduğumuza ikna olmuştuk hem de hava durumu zirve yapmak için pek de uygun görünmüyordu. Verdiğimiz kararın mantıklı olduğunu bir kez daha anladık ve buradan Yedigöller kamp alanına inişe geçtik. Saat 15:30 gibi Yedigöller’e vardık. Burada çadırımızı kurduktan sonra artık dinlenme faslına geçmiş olduk. Ertesi gün çık saatini 8:00 olarak belirledik.
15 Temmuz Pazartesi
Sabah saat 8:00’de tüm kamp yükümüzü toplamış yürüyüşe hazırdık. Buradan ayrılmadan birkaç fotoğraf çektirmek istedik ve 10 dk’lık bir gecikmeyle yürüyüşümüze başladık.
Yedigöller’den Emler zirve patika başlangıcına geldiğimizde saat 9:30’du. Çantalarımızı burada bıraktık, hızlı bir kahve, su molası yaptıktan sonra saat 12:00’den önce zirvede olma hedefiyle küçük çantalarımızı alıp yürüyüşe başladık. Zirve faaliyetini bugüne bırakmış olmamıza kalabalığın dağıldığını görünce daha çok sevindik. Zirveye yaklaşık 80 metre kala farkında olmadan patikadan çıkarak Emler’in sağında başka bir tepeye vardık. Patikayı kaçırdığımız yere kadar inip biraz daha dik bir şekilde devam eden patikanın solundan devam ettik. Ve saat 11’e 5 kala zirvedeydik:) Burada yaklaşık yarım saat oyalanıp zirve defterine bir şeyler karaladıktan sonra dönüş yoluna geçtik. Ben tabii ki inişte çok daha temkinli ve yavaş davrandığım için çantalarımızı bıraktığımız yere varmamız epey zaman aldı. Saat 14:00 gibi tekrar tüm kamp yükümüzü alarak Sokullupınar’a yürüyüşe başladık. Saat 17:00 gibi Karayalak civarında yürürken bir pickup bizi Sokullupınar’a kadar bıraktı. Buradan sonra Alime ve Uygar 1 hafta daha faaliyete devam edecekleri için çantalarımızdan eşya paylaşımını yaptık ve benim otobüsüme yetişmem için biraz koşturarak Niğde’ye yola çıktık, böylece faaliyetimizi tamamlamış olduk.
Değerlendirme ve Notlar:
- Öncelikle Alime ve Uygar olmadan kamp yüküyle Karayalak’tan Çelikbuyduran’a kadar çıkabilir miydim bilemiyorum. Faaliyet öncesi antrenman önemli. Kimle dağa gittiğiniz daha da önemli.
- Tanıma faaliyeti yapacaklara önerim, uzun mesafe kamp yükü ile yürüme içeren bir plandan uzak durmaları yönünde olacaktır.
- Baton ve bilekli bot hayat kurtarır.
- Patikalar genel olarak çok belirgin lakin bazen yol ayrımları oluyor, burada kondisyona göre dik veya daha az eğimli yollar seçilebilir.
- Bütün su kaynaklarında su akıyordu, bu anlamda hiçbir sorun yaşamadık.
