Tarih: 15/06/2006
Ekip: İlhan Mutlu, Gökhan Cüceloğlu, Furkan Dodurka
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Tanıma
Rapor:
Isparta’da ki kaya tırmanışı eğitimimizi de bitirdikten sora hiç hız kesmeden Isparta’dan akşam 23:00 otobüsüne binip sabah 7:30 da Niğde’de gözlerimizi açtık. kahvaltımızı yapıp 9:30 Çamardı arabasına binip yolumuza devam ettik.11:00 civarı arabadan inip çantalarımız tekrar hazırladıktan sora 12:00 gibi dağ evine ulaştık.Cımbar vadisine girmeden ekibimize kısa bir süreliğine katılan Gökay arkadaşımızın önerisiyle beraber su almadan hızla Cımbar vadisinde yükselmeye başladık. Cımbar kanyonunda yanlış girdiğimiz küçük bir kanyoncuk ve gün boyunca çektiğimiz susuzluk bizi yormuştu. Ayrıca biraz da vakit kaybetmiştik. Tekepınarı yaylasına 25 Dakikalık mesafemiz kala önden giden Gökay’ dan aldığımız habere göre Tekepınarı’nda hiç su yoktu ve Çağalın(Dipsiz) Gölü ve kızılçarşakta ki göl de kurumuştu.Bu haberi duyduktan sonra yinede ilk günkü hedefimiz olan Çağalın gölüne ulaşmak istiyorduk ve biraz daha yükseldik.Gökay’ında ısrarcı tutumlarıyla geldiğimiz yoldan geri dönerek Arpalık yaylasına saat 19:30 civarında kampımızı kurduktan ve kana kana suyumuzu içtikten sonra erkenden yattık ertesi gün için güç topladık. 2.gün sabah bütün termoslarımızı doldurup minimum düzeyde su tüketme kararı alarak saat 6:40 civarında Cımbar vadisinde tekrar ilerlemeye başladık ve Tekepınarına gelmeden şarıl şarıl akan suyu görünce önce bir irkildik ve sonra kaldığımız yerden yolumuza devam ettik.Saat 10 sularında cımbar vadisi obasında kampımızı attık.Hızımızı almışken 11:00 de Yıldızbaşı için yola koyulduk.Klasik rotasından ziyade niyeyse daha kısa gördüğümüz güneybatı-batı tarafından girelim dedik. Zaman zaman heyecanlı ve zorlu geçişler de yaparak zirveye ulaştık.ilk faaliyetimizin ilk zirvesini çıkmış olduk.Çok oyalanmadan geri dönüş yoluna koyulduk ve çantamızı yukarı çıkarken bıraktığımız için yine klasik yürüyüş rotasından inmek varken çıktığımız yerden inmek zorunda kaldık.saat 16:30 gibi de kampa vardık.Kendimizi besiye çekip yattık ve ertesi gün için dinlenmeye çekildik.
Ertesi gün 7:50 de Demirkazık doğu geçidine doğru yol almaya başladık. Geçide saat 10:55te varmıştık.son 45 dk yı ise sert karda krampona ihtiyaç duymadan kazmalarımızla çıktık.Bu da güzel bir tecrübe olmuştu bizim için. Geçitte dinlendikten sora Narpuz vadisine inen patikadan inmeye başlamıştık ki buradan vazgeçip batı tarafında bize kolaylık sağlayacağını düşündüğümüz patikamsı yoldan inmeye başladık.20 dk dan sora patika kayboldu ve derin su yataklarından inmeye başladığımız fark ettik. Geri dönmeden inmeye devam ettik. Düzenli olarak 1-2 metrelik dik inişler yapıp yataktan inmeye devam ettik.Yolun sonunu pek umutlu görmüyorduk ama bir kere başlamıştık.1 saat 50 dk kadar indikten sonra korktuğumuz başımıza geldi ve girdiğimiz yataktan yola devam edebilmemiz içim 6-7 metrelik bir iniş yapmamız gerekiyordu.çantalarla ve ipsiz imkansız gözüküyordu.Geri tırmanmayı düşünürken bir mucize eseri İlhanın çantasından çıkan çamaşır ipiyle çantaları aşağı indirmeyi başarmıştık. Doğu geçidinden Narpuz’a inişimiz tam olarak 2.5 saat sürdü.Vadiye inip patikaya varınca gerginliğimizi üstümüzden attık ve kamp atmay düşündüğümüz Sokulupınarına doğru yürümeye başladık.Daha sora bu planımızdan vazgeçerek Karayalak vadisi girişinde saat 18:30 sularında uygun gördüğümüz yere kampımızı attık. 4. gün için Emler klasik rotadan zirveyi planlamıştık. saat 5 te uyandıktan sonra çantayı hazırlayıp 5:30 gibi Emler yoluna koyulduk 45 dk da kapıya ulaşıp aynı hızla yüklemeye devam ettik. Çelikbuyduran kamp alanı bayram yeri gibi olması ilgimizi de çekmişti.yaklaşık 20 civarında çadır gördük. sıcak bir çay için davet edildik ama hız kesmeden yolumuza devam ettik ve saat 10 da emler zirvesindeydik.ama bu sefer yalnız değildik yaklaşık 40 kişilik bir kafilede ordaydı.Daha yüksekte olmasına rağmen emlerden Yıldızbaşı zirvesi kadar keyif alamasak da yine de 2.zirvemizin mutluluğu vardı. Zirvede domates ekmek çıkarıp kahvaltı yapan insanlara çok aldırmadan kampa doğru yürümeye başladık çünkü o gün dönmeyi planlıyorduk. Bütün olumsuzluklara rağmen o gün dönebilirsek planladığımızdan da bir gün erken dönmüş olacaktık. Emlerden kampa dönmemiz 1.5 saat sürdü. Kamp yerinde oyalanıp çantaları hazırladık ve aşağıya doğru olan inişimizi sürdürdük.15:30 Niğde arabasına gecikmeli binip Niğde’ye ulaştık. İstanbul otobüslerine sempozyum ve plansız erken dönüşümüz sebebiyle yer bulamadık. Duruma aldırmadan dürümlerimizi çakıp, Ankara aktarmalı gelerek ilk faaliyetimizi noktalamış olduk.