Tarih: 16/01/2009
Ekip: Volkan Çakır, Cevher Bilger, Hülya Erşah
Yer/Bölge: Mont Blanc
Rota: Gouter Rotası Kış Denemesi
Kullanılan Ekipmanlar: 3K, 1 yarım ip, 2 kar kazığı, 4 buz burgusu, yeterli sayıda karabina, perlon bant ve yardımcı ip.
Hava Durumu: Tüm faaliyet boyunca şiddetli kar yağışlı
Rapor:
Avrupaya uçmanın en ucuz yollarından biri olan Myair havayollarıyla Milanoya 70 Euroya gidiş dönüş biletlerimizi iki ay evvelden zaten almıştık. Önceden alındığında bu havayoluyla çok uygun fiyatlara uçulabilmekte. Milano yakınlık açısından Mont Blanc İtalyan rotası için en uygun kent Gouter rotası için ise bu rota Fransa tarafında kaldığı için uzak kalıyor. 4-5 saatlik bir otobüs yolculuğu gerekiyor. Ancak havayolunun ucuzluğu bu zaman kaybına değiyor.
Son bir haftadır takip ettiğim hava durumu iyi giderken artık bozmaya başlıyor ve tam faaliyet tarihinde korkunç kötü bir hava veriyor. Hayırlısı deyip yola çıkıyoruz. Cumartesi sabahın köründe Milanoya varıp öğleye kadar alışveriş işlerini hallediyoruz. Öğleden sonra otobüse atlayıp Fransaya doğru yola çıkıyoruz. Akşam Chamonixye varıyoruz. Daha önceden rezervasyon yaptırdığımız hostel-otel arası yerimizi bulup yerleşiyoruz. Gecelik oda + kahvaltıya kişi başı 18 Euro veriyoruz.
Pazar sabahı erkenden kalkıp hazırlanıyoruz. Rota bilgisi almak ve çıkışı bildirmek için Yüksek Dağ Ofisine gidiyoruz. Şaşırtıcı bir şekilde Pazar günü olduğu için kapalı. Demek ki pazarları tırmanışa başlanmıyor diyoruz. Tourism information a soruyoruz. Bize Alpinist Jandarmaya gitmemizi öneriyorlar. Bu birim aynı zamanda arama kurtarmadan sorumlu, yani başınıza bir şey geldiğinde onları arıyorsunuz. Sabahın köründe jandarmaya giriyoruz. Bizi gördüklerine biraz şaşırmış durumdalar. Mont Blanc deneyeceğimizi söyleyince şaşkınlık iyice artıyor ve kış çıkışını pek kimse denemez ki diyorlar. Ayrıca hava durumundan haberdar olup olmadığımızı soruyorlar. Biraz sıkıntılı bir şekilde evet diyoruz, biraz kötü. Çok kötü diye düzeltip 3000 m civarında 80 km, 4000 m civarında ise 100 km hızında tipi olduğunu söylüyorlar. Size çıkmayın diyemeyiz, diyorlar ama denerseniz bu hayatınızda yapacağınız en çılgınca şey olur, diye ekliyorlar. İyice bir deli muamelesi görüyoruz. Son öldürücü darbeyi ise arama kurtarma şefi vuruyor. Bize eğer yukarıda başımıza bir şey gelirse bu havada değil havadan destek karadan bile ekip gönderemem diyor. Adamlarımın tekini bile bu çılgınlık için riske atmam diye ekliyor. Moraller bozuk bir şekilde jandarmadan çıkıyoruz. Bu koşullar altında rotaya girmenin anlamı yok diye konuşuyoruz. En iyisi yarını bekleyip yüksek dağ ofisi açıldığında bir de oradan bilgi almak diye kararlaştırıyoruz.
Pazartesi sabahın köründe bu sefer yüksek dağ ofisine damlıyoruz. Bizi gördüklerine yine şaşırıyorlar. Bu arada 2 gündür fark ediyoruz ki bu kayak merkezinde tek dağcılık ekipmanıyla ortalıkta dolaşan biziz, geri kalan herkes kayakçı. Dolayısıyla herkes bize hafif deli gözüyle bakıyor. Anladığımız kadarıyla Chamonix kışın kayakçıların yazın ise dağcıların egemenliğine giriyor. Yüksek dağ ofisinden havanın kötü olması dışında rotanın yüksek çığ riski içerdiğini de öğreniyoruz. Onlarda bize bu haftanın Mont Blanc çıkışı için uygun olmadığını söylüyorlar. Bu kadar yol gelmişken yapabileceğimiz başka bir çıkış olup olmadığını soruyoruz. Onlarda bize yine Mont Blanc masifin de daha alçak ve daha risksiz olan Aiguille Du Tour rotasını öneriyorlar. Ancak kar yükünün çok fazla olduğunu yaklaşımın mümkün olamayabileceğini söylüyorlar. Hedik kullanacağımızı yine de deneyeceğimizi söyleyip hemen yola çıkıyoruz. İsviçre sınırına doğru olan bir telesiyej kullanarak biraz yükseliyoruz. Daha sonra vadiye doğru hafif eğimle devam ediyoruz. Deli gibi batak kar var, ancak hedik kullandığımız için devam edebiliyoruz. Elimizde yüksek dağ ofisinden aldığımız süper ayrıntılı 1/25 000 lik Mont Blanc masifinin haritası var. Ülkemizde niye bu tip haritalara sahip olamıyoruz diye hayıflanarak, rotamızı inceliyoruz. Vadinin soluna doğru geçip III derece kaya etaplarına giriyoruz. Tüm etapta ferrata kurulu. İlk defa ferrata kullanacağımız için biraz heyecanlı çift karabin ve perlonumuzu hazırlıyoruz. Uzun bir süre ferrata kullanarak çok keyifli bir şekilde tırmanıyoruz. Yukarı çıktıkça kar yükü iyice artıyor. Kaya etaplarının bittiği yerde vadide iyice gömülüyoruz. Hedikleri kullanamayacağımız bir diklikte olduğumuz için iz açmaya çalışıyoruz. Ben önde göğsüme kadar gömülüyorum, tamam ben biraz kısayımdır deyip, hülya ve cevher sırayla öne geçiyorlar. Bir süre sonra onlarda göğüslerine kadar gömülüyorlar, ben nefes almak için başımı yukarda tutuyorum. 2 saat kadar bir uğraşmayla bir arpa boyu yol alabiliyoruz. Haritayı inceleyip bu hızla gidersek 10 günde bu tırmanışı tamamlarız diyoruz. Yapacak bir şey yok mecburen dönüyoruz.
Ertesi gün en azından Mont Blanc rotasını görelim diye hazırlanıp Gouter rotasına giriyoruz. Rota üzerinde az eğimli bir yamaçla yükselmeye başlıyoruz. Yüksekler tamamen kapalı olduğu için geldiğimiz günden beri Mont Blanc zirveyi bir kere bile göremedik. 2 saat kadar yükseldikten sonra eğim dikleşiyor ve hedikleri kullanmak zorlaşıyor. Hedikleri çıkardığımızda ise yine göğsümüze kadar gömülüyoruz. Hedikle ilerleyebileceğimiz kadar devam ediyoruz. Döndüğümüz noktadan görebildiğimiz kadarıyla rotayı inceliyoruz. Bu kar koşullarında rota pek yapılası değil, özellikle yamaçlar çığ yönünden çok riskli gözüküyor. Geri dönüp, bir kayak cafesinde expresso yudumluyoruz. Akşam Chamonix deki son gecemiz olduğu ve tırmanış planlarını yatırdığımız için bir barda güzelce eğleniyoruz. Ertesi gün Milano ya doğru yola çıkıyoruz ve haftanın geri kalanını İtalyayı gezerek geçiriyoruz.
Volkan Çakır