17/02/2017 Güzeller Klasik Rota Kulvarı Kış Çıkışı Denemesi/Aladağlar – Semih Sakarya, Ahmet Server Çetinel

Tarih: 2017-02-17

Ekip: Semih Sakarya, Ahmet Server Çetinel

Yer/Bölge: Aladağlar

Rota: Güzeller Klasik Rota Kulvarı Kış Çıkışı Denemesi

Kullanılan Ekipmanlar:

Hava Durumu:

Süre:

Detay

Umutcan ile Umut’un keşiftepe planı olduğunu duyunca Ahmet’le ben de bir güzeller yapar mıyız böyle ortak kamplı olarak dedik. Jassam’ın da Umutcanlara dahil olmasıyla 17 şubat cuma akşamı saat 20.00 da 5 kişi niğde otobüsüne bindik. Otobüste ytüdak’ın eskilerinden Hakan Balaban ile de tanıştık. O da aladağalara gidiyormuş.

1.gün(18 şubat)
Sabah inip kahvaltı yapıp 9.30 çamardı minibüsüne bindik. Köyde bizi Salim abi karşıladı, evinde küçük bir üst değişiminden sonra traktörle yola koyulduk. Yol sarımemetlerin hemen hemen önüne kadar açıktı ve salim abi bizi getirebildi. 12.45 gibi salim abiden ayrılıp yürümeye başladık. sırayla iz açarak emli vadisi ormanının içinden yürüdük. Kocadölek’e kadar uzun mola vermeden devam edip Kocadölek’te bir şeyler atıştırdık. Sonraki yol bizi daha da zorlayacaktı ve kampı sıyırma geçidine atmak istiyorduk. Vadi tabanına inmeden yamaca yakın ilerlemeye başladık. Uzun ve yorucu bir 6 saat sonunda 19.00 gibi sıyırma geçidine ulaştık. Dondurucu havada çadırı kurmaya başladık. 5 kişi, tek çadır bazı işleri kolaylaştırsa da bazı işleri de karmaşıklaştırıyordu. Yemek ve su kaynatma faslı biraz uzun sürdü, buna bir de kamp alanına biraz geç gelmemiz eklenince 22.30 gibi yatabildik.

2.gün(19 şubat)
Sabah 4 gibi kalkmıştık. Jassam’ın rotaya girmeyeceğini açıklamasıyla Umut ve Umutcan rota için hazırlanmaya başladı. Onların rota altına kadar mesafesi daha fazla olduğundan Ahmet ile ben biraz daha geç çıkarız dedik ve onların hazırlanmasına yardım ettik. 05.45 gibi onları gönderdikten sonra biz hazırlanıp 06.40 gibi de biz çıktık. Güzeller çanağına
girip ilerlemeye başlamıştık ki Umutların geri döndüğünü gördük. Kar durumunun kötü olduğunu ve devam ederlerse akşama dönemeyip bir gece daha kalmak zorunda olacaklarını söylediler. Umut bizi kulvarda çığa karşı dikkatli olmamız konusunda uyardı ve ardından devam ettik. Bazı yerlerde bata bata yüze yüze ilerleyip rota altına kadar ulaştık ama kar
durumu bizi baya yordu. Kramponlarımızı takıp kulvara doğru yükselmeye devam ettik. Kar durumu rotanın başlarında da pek iyi değildi. Yazın gördüğüm 20-30 metrelik tıkaçkaya etabının tamamen karla kaplı olması değişik bir histi tabi ki. Rotada ilerlerken çığ konusunda telaşlandığımız bir kaç yer ve olay oldu ama devam ettik. Eğimin gayet agresif olduğu bir tırmanışla sırta doğru yükselmeye çalıştık. Bir yerden sonra pek de sevmeyeceğimiz slap kaya etabını da çıkıp zirveye doğru yöneldik. Artık rotanın teknik olan kulvar kısmını bitirmiş sadece zirveye doğru hafif agresif bir yürüyüş kalmıştı. Zirveye bir 100 metre kala saate baktığımızda eğer zirveye devam edersek son çamardı minibüsünü kaçırıp bu gecede burada kalacağımızı düşündük. Sonuç olarak aşağıda bizi bekleyen bir grup daha vardı. Biraz bu sebeple biraz da kar durumunun iyi olmayıp bizi baya yormasından kaynaklı olarak dönelim mi diye düşündük. Rotaya da biraz geç girmemizin bir etkisi vardı tabiki. Ahmet yorgun olsa da dönmeye pek istekli değildi ama faaliyet sorumlusu sensin diyerek kararı bana bıraktı. Baya bir çelişkide kalsam da önemli olan tırmanıştu zirve değil diyerek dönelim dedim. Amacımız hızlıca inip Umutları da alıp bir an önce salim abinin bizi alacağı yere kadar gitmekti. 11.15 gibi ahmetle inişe geçtik. İniş zorluydu, çevre küçüklü büyüklü kayalarla çevrili olduğundan en azından slap kayalara kadar kontrollü kayarak ineriz düşüncesi yalan oldu. Slap kayalara kadar inip orada ciddi ve aksiyon dolu dakikalar yaşadıktan sonra kulvardan kontrollü kayarak indik. Çadıra kadar geldiğimiz izlerden devam edip 12.35 gibi bizimkilerin yanına indik. Eşyaları toparlayıp biraz soluklandıktan sonra 13.15 gibi 5 kişi dönüşe başladık. Son minibüse yetişmek için hızlı olmamız gerekiyordu. Hiç durmadan Kocadölek’e kadar hızlı bir şekilde indik. Son suyumuzu burada içip biraz da bir şey atıştırdıktan sonra devam ettik. Kelimenin tam anlamıyla yardırarak 2 saat 50 dakikada sıyırma
geçidinden sarımemetlerin ilerisine kadar geldik. Kar durumu düşünülürse iyi bir performans sergiledik. Salim abinin bizi alması evindeki üst değişimi faslından sonra minibüse binip niğdeye yola çıktık. İstanbul bileti bulamayınca. 19.00 ankara otobüsüne yetişelim aktarmalı gideriz dedik. Otobüse 5 dk kala otogara geldik. Faaliyet dönüşü yemek yiyemeyeceğimizi düşünürken Umutcan’ın babası bizi tantunilerle otobüsün orada bekliyordu. Bir kaç faaliyettir Şafak ailesi bize iyi bakıyor söylemeden geçemeyeceğim.
5 saatte Ankara’ya varıp 01.00 da İstanbul arabasına bindik ve sabaha İstanbul’da olarak bir faaliyeti daha bitirdik.

Notlar:
-Özellikle çanakta kar durumunun kötü olması bizi baya yordu.
-İki ayrı grup iki farklı rotaya çıkacaksa ortak kamp olsada farklı çadırlarda kalmalı,aynı çadırda işler karışabiliyor.
-Böyle bir faaliyette aynı gün rota yapıp dönüşe geçmektense rahat rahat bir gece daha kalıp sabah dönmek daha iyi olabilirdi.

Fotoğraf ve videolar:
https://drive.google.com/folderview?id=0B7YMWZVZLED0bkxZbXpHSUZESnc