Tarih: 2017-08-24
Ekip: Ertürk Karatatar, Abbas Ateş
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Kaldı klasik denemesi
Kullanılan Ekipmanlar:
Hava Durumu: Sabahtan açık, Öğleden sonra parçalı bulutlu, yer yer bazı zirveler sisli
Süre:
Detay
İtüdak 21. yıl toplaşması kapsamında Ahmet Server Çetinel ile faaliyetlerimi tamamladıktan sonra kampta bizimle bulunan kulüp üyelerinden Abbas Ateş ile anlaştım ve gece Sarımemedler’den Kaldı’ya doğru yola çıkmaya karar verdik.
Gece 3’te kamp alanından ayrıldıktan sonra (yanımızda 3’er litre su ile beraber) yolu takip ettik. Direktaş vadisinin tarifi (hem Parmakkaya’nın belirginliği hem de Kocadölek’ten dönüleceğini bilmemize rağmen) o vadiye daha önce girmememizin verdiği tecrübesizlikle Parmakkaya’yı görene kadar ana vadide ilerledik ve esas rahat olan sağa dönüşlü
kaçırmışız (havanın hala tamamen karanlık olmasının da etkisi var tabi). Yine iyi kötü patika gibi bir şey bulduk ancak hafif sıkıntı çekmedik değil. Vadiye girince yol rahatladı. Hava aydınlandı. 8:30’da Avcıbeli geçidinde geçide girmeden kahvaltı molası verelim dedik. Ocak bozuldu. İyi oldu aslında, ocağı kartuşu ve ocakla pişirebileceğimiz her şeyi geri dönerken almak üzere oradaki birkaç çadırlık kamp alanına bıraktık. Saat 9’da yola koyulup geçide girdik. Burada sırt hattı üzerinden ilerlemeye devam ederken herhangi bir tırmanış zevki ya da geçilen zirveler belli değil gibi. Muhtemelen bu sebeplerdendir ki Yoncalıtaş ile Kaldıbaşı arasındaki düzlüğü Kaldı zannettik ve Kaldıbaşına çıkmadan önce sırt hattında diğer yüklerimizi de atıp Zirveye yönelen sırta bağlayan yarığa girdik. Burası II-III derecelik hafif boşluk hisli oldukça zevkli bir tırmanış içeren basamak kayalardan oluşuyor ve hızlı bir irtifa kazandırıyor.
Sırt hattına ulaşınca sağa ve sola slab kayalar devam ediyor. Bu hat üzerinde yan yana 2 adamın yürüyemeyeceği ve 2 tarafı uçurum bir yer. Sırt hattında yükselip karşı tarafta yükselen zirvenin (gerçek Kaldı) daha yükseğine çıkmış olmayı ümit ettik. Olmadı. Acı gerçeği eninde sonunda kabul etmiş olduk ve yorgunluk, mentalimizin düşmesi, suları aşağı sırtta bırakmış olmak, vakit sıkıntısı, Kaldı’nın tepesinde dolaşan kara bulutlar gibi faktörleri birleştirerek dönme kararı aldık. 15 saatlik bir yürüyüşün ardından saat 18’de kamp alanına vardık.
Notlar:
• Gidişte de dönüşte de en çok zorlayan yer Avcıbeli geçidi oldu.
• Geçidin üstüne çıkılıp sola döndüğünüzde yerde bir mağara var. Dikkat edilmeli, karanlıkta düşmeye müsait.
• Esas Kaldı’ya giderken futbol sahasına ulaşmak için Kaldıbaşı’nın sağından dolaşmak yerine üzerine tırmanıp inmek (çok fazla bir iniş yok sırta çıktıktan sonra) hem monoton faaliyete keyif katacaktır hem de muhtemelen zamandan kazandıracaktır ancak dikkatli olunmalı.