25/06/2024 Mangırcı Klasik/Aladağlar – Çağatay Gödek, H. Bilgenaz Kahraman

Tarih:  25 Haziran 2024

Ekip: Çağatay Gödek, H. Bilgenaz Kahraman

Rota: Mangırcı Klasik Rotası

Rapor:

Ayak bileğimin kırılması dolayısıyla meşakkatli bir toparlanma süreci, heveslenip kursağımda kalan birçok faaliyet planı ve uzunca bir sürenin ardından nihayet çok özlediğim dağlara dönüyordum. Daha ziyade dağda zaman geçirmek amacında, kendimi çok zorlamayıp vücudumu gözlemlemek istediğim bir rota araştırmasındaydım. Dağ sevdalısı Çağatay finalleri bittiği gibi Aladağlara gidip faaliyetlere başlamıştı; benim de Kaya Teknik öncesi sınavlarım biter bitmez faaliyet yapmak istediğimi biliyordu, bana beraber Mangırcı’ya gitmeyi teklif etti. Ben de araştırmalarımın ardından Mangırcı’nın tam kafamdaki gibi bir rota olduğunu gördüm. Bunun üzerine planladığım tarihten biraz gecikmeli olarak 23 Haziran’da yola çıktım. 24’ünde kamp alanına, Çağatay ve Cem’in yanına ulaştım.

Sabah erken yola çıkmayı konuşmuştuk ancak rota uzun olmadığı için daha çok uyumayı sıcakta yürümemeye yeğleyerek geç çıkma kararı aldık. 6.50’de Sarımemedin Yurdundan yürümeye başladık.Yolun ilk 1-1.5 saatlik kısmı ormanın ve doğanın güzelliğine kendimi vererek yeniden dağlarda olmanın ne kadar muhteşem olduğunu düşünüp orada bulunabilmenin verdiği mutluluğu derinlemesine yaşadığım bir süreydi. Ormanın bitimiyle 2022’deki Kasım toplaşmacasında Alaca Güneybatıya giderken kullandığımız patikaya saptığımız ayrıma gelip o günleri yad ederek yolumuza devam ettik. Yolda anne olduğunu düşündüğümüz kocaman bir dağ kekliği ve yanında mini mini bir sürü yavru keklik gördük. İlk defa gidecekler için; yaylanın bitimindeki kilit kaya etabını bulmak zor olabilir ama bulduktan sonra çıkışı zor değil.10.15’te zirveye vardık. Zirvede çay kahve içip bir şeyler atıştırırken dağ manzaralarımıza Pikaçulu bir balon da dahil oldu. Öyle bir keyif yaptık ki bir saat sonra inişe ancak geçebildik.

Dönüş yolunda zirvenin biraz altında akşam çayını yaparız diyerek güzel papatyalardan toplamaya durduk. Çok yakınımızdan bir yılan geçti. Gönlümden Kaya Teknik sonrası faaliyet yapmak geçiyordu ancak iniş yolunun benim için acılı geçmesinden sonra yoğun faaliyetlere hazır olmadığımın farkına vardım.Muhtemelen çıkışta kalflarımı daha aktif kullanabildiğim için talusuma çok fazla yük binmediğinden sıkıntı yaşamamıştım fakat inişte canım epey yandı ve yavaş yavaş ilerleyerek çıkışımızdan daha uzun süren bir inişin ardından 15.30’da kamp alanına vardık.

Bir buçuk yılın ardından hala bileğim için zamana ihtiyaç duyuyor olmaktan pek hoşnut olmasam da bu sakatlanma tecrübesinin bana bedenimi nereye kadar zorlayacağımın ve öz şefkati hangi aşamada daha ön plana çıkartacağımın dengesi konusunda bilgelik kattığını düşünüyorum. Hem bu keyifli faaliyet hem de dağdan uzak kaldığım zamanki desteği için sevgili Çağatay’a teşekkür ederim.

Bu hayatta varlıklarıyla ve destekleriyle bana güç veren çok kıymetli aileme ve bu süreçte her daim yanımda olup yaşamın zor olabilecek bir dönemini benim için güzel kılan sevgili erkek arkadaşım Erdem’e çok teşekkür ederim. Aziz dostum Emre’ye, beni taşıyan İsmail’e ve isimlerini tek tek sayamadığım bütün sevdiklerime; arayıp soran, iyi dilekleriyle beni motive eden herkese destekleri için minnettarım. İyi ki varsınız.