Tarih: 25-29 Ağustos 2022
Ekip: Muhammed Yılmaz, Taha Uğurlubilek, Emre Kurman
Faaliyet Sorumlusu: Emre Kurman
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: Karasay-Eznevit Travers, Kazıklı Ali Kanyonu
Kamp Yeri: Mola Taşı, Karayalak, Kazıklı Ali Kanyonu
Kullanılan Ekipmanlar: Çadır, Kask, İlkyardım Çantası, Pusula, Harita, Telsiz, Bivak, Tırmanış Ekipmanları
Hava Durumu: Açık, zaman zaman parçalı bulutlu
Rapor:
25 Ağustos
Sabah saat 5.10’da Tahaların evinden yola çıktık. 5.50’de bizimle aynı zamanda tanımasını yapacak olan Uğur Dertli’yi de alıp yolumuza devam ettik. Saat 12 gibi Niğde’ye vardık, Fatma Ablanın Yeri’nde 1 saat 45 dakika kadar kahvaltı öğle yemeği karışık bir şey yaptıktan sonra Demirkazık Köyü’ne doğru yola çıktık. 14.30 da köye varmıştık. Köye girmek üzereyken Ulvi’yi aramak aklımıza geldi, bereket ki müsaitmiş 20 dakika içinde geldi ve saat 14.50 de Karayalak Kamp alanına doğru yola çıktık, 15.20 de vardık.
15.30 da Mola Taşına doğru yürüyüşe başladık. Kapıya doğru gelirken Taha’nın kulağının ağrısı artmaya başlamıştı, ilaçlarını aldı ve yola devam ettik. 18.25 ve 18.35 arasında toplamda 40 bireye yakın 3-4 sürü halinde dağ keçisi gördük(Yalak Deresi Boğazı). 20.00 da Mola Taşında kampımızı kurduk akşam yemeği ve sohbetin ardından 21.30 da yatışa geçtik.
26 Ağustos
5.30 a alarm kurmuştuk fakat uyanınca oy birliğiyle 1 saat ertelemeye karar verdik 🙂 6.30 da uyanıp 7.45 de Karasay Zirve’ye doğru yola çıktık. Yolun yarısından fazlasını patikanın dışından yürüyüp, 20 dakika kadar atıştırma molası vererek 10.00 da Karasay Zirveye ulaştık, yaklaşık 55 dakikalık geyiğin ardından Eznevit Zirveye doğru harekete geçtik. Burada patika çok barizdi fakat gereksiz uzatıyor gibi geldi dolayısıyla patikanın hayali hipotenüs çizgisinden geçtik. Yolun tam yarısındayken 5 10 dakika kadar bulutların şölenini izlemek için durduk ve 11.55’de Eznevit Zirvedeydik.
12.20’de dönüş yoluna geçtik 13.10’da Karasaya döndük. 13.45’de kampımıza doğru inişe başladık. 14.55 de kamp yerine vardık. Bir süre dinlenip sonra Emlere çıkmak niyetindeydik ki Taha’nın kulak ağrısı iyice arttı. Planımızda DKSK Süner Tepe ve H2,H3,H4 Tepelerine çıkmak da vardı fakat durum değerlendirmesi yaptık ve faaliyeti sonlandırıp hastaneye gitmeye karar verdik. 16.40’da Karayalak Kamp alanına doğru yola çıktık ve 19.30 da kampımızı attık. Bizimle yaklaşık aynı zamanda bir ticari araç geldi kamp alanına, Tuncay abiler.(Tuncay abi
olur da bu raporu okursan bizi bul :)) Yemeğimizi yedikten sonra onların yanına geçtik, çay eşliğinde keyifle sohbet ettik. Bu arada katırcı abilerden biri yarın sabah şehre gideceğini, bizi de Demirkazığa arabamıza kadar bırakabileceğini söyledi. Ertesi sabahki yoldan kurtulmanın rahatlığıyla 22.10 da yattık.
27 Ağustos
Katırcı abi 7.30 gibi yola çıkacağını söylemişti, biz de 5.40’da kalktık güzel bi kahvaltının ardından Tuncay abilerle sohbetimize kaldığı yerden devam ettik. 8.05 gibi Demirkazığa vardık. Niğde’de birkaç hastane dolaştıktan sonra KBB bulduk ve geri dönme kararımızın doğruluğu kanıtlanmış oldu. Gerekli ilaçları aldık, karnımızı doyurduk ve Kazıklı Ali Kanyonu’na geçtik.
14.30 da kanyona vardık 15.00 de kamp yerimize geldik. Kanyonun girişinde az da olsa akan bir oluk olduğu için kampımızı Sarımemetlere taşımayıp kanyonun içine attık. Kanyonda tırmananlarla biraz sohbet ettikten sonra 5.30 gibi tırmanmaya başladık. 19.30 da kamp yerine döndük, yemek ve sohbet faslından sonra havanın çok güzel olmasını fırsat bilerek çadırımızın dış tentesini kurmadan yıldızların altında uykuya daldık.
28 Ağustos
6.00 da kalktık, Taha suya gitti. Biz de tırmanış için hazırlıklara başlamıştık ki çok güzel bir tilki çadırımızın dibine kadar geldi, sonra bir süre tilki erişkin miydi yavru muydu, insanlar bu güzel hayvanlara nasıl kıyıp da kürkleri için avlıyorlar gibi muhabbetlere daldık.
Öğleden sonra Muhammed su doldurmaya gitti fakat oluk kesilmişti. Elimizdeki suyu dikkatli kullanarak bir süre daha tırmandık ve kampa döndük.
Belki oluk akmaya karar vermiştir diye akşamüzeri şansımı denedim fakat su yine akmıyordu. Kamptakilerle irtibata geçtim, otostopla arabayı bıraktığımız köye gidip hem su doldurup hem de arabayı kanyonun başına getirmeye karar verdik. Muhammedle birlikte otostop çekerken gitmek istediğimiz yönün tersine bir araç geldi. Araçtakilerle gündüz tırmanırken tanışmıştık, durumumuzu anlatınca bize 1.5lt su verdiler. Hal böyle olunca biz de arabaya gitmekten vazgeçip kamp yerine döndük.
Suyumuz az olduğu için yemek yapmak yerine atıştırmalıklarımızla karnımızı doyurduk ve yine yıldızların altında ama bu sefer susuz bir gece geçirdik.
29 Ağustos
Sabah 6 da kalktık, kampımızı topladık ve 7 de tırmanışa başladık. Karavanıyla Almanyadan yola çıkıp doğuya doğru gidebildiği tüm tırmanış bahçelerine gitme niyetinde olan Cindy de bizimle birlikte tırmandı. Sağ olsun hem matarsındaki sudan bizim şişemize kattı, hem de karavanından 1.5lt su daha verdi.
9.20 de kanyonun üstündeki yola çıkıp otostop için araç beklemeye başladık. Güneşin altında azıcık bir suyla beklemek gerçekten çileliydi. Saat 10 da av korumadan Saadettin abi arılarına bakmak için geldi. Hemen yanına gidip durumu anlattık, sağ olsun bizi Pilotun Dağ Evi’ndeki arabamıza kadar götürdü.
10.30 da Niğdeye doğru yola çıktık, karnımızı doyurduktan sonra İstanbula doğru devam ettik ve akşam 20.00 da eve varmıştık.
Notlar:
- Faaliyet öncesinde haritaya iyi çalıştık buna güvenip klasik rotaları bulmak ne kadar zor olabilir ki düşüncesiyle, rotalara yeteri kadar çalışmadık ve bu bizi gerçekten yordu.
- Bizde baton yoktu ama çarşakta baton çok kullanışlı olabilir gibi.
- Kazıklı Ali Kanyonu’ndaki rotalar çok hoşumuza gitti. 25 30 metre arasında çok fazla rota var ve 12-15 metrelik rotalara nazaran mental çok daha önemli oluyor. Geleneksel tırmanışa geçmeden önce bir süre böyle uzun rotalar çıkmak çok işe yaracaktır.
- Orta Dünya sektöründe tırmanırken, sektörün üstündeki sarı gagalı dağ kargaları(karatavuk da olabilirler) aşağıya taş toprak fırlatıyorlardı, dikkatli olmak gerek.
- Buraya gelince kampınızı Sarımemetlere atmayı düşünebilirsiniz, biz kanyonun girişindeki olukta su var diye kanyona kamp attık ama sonradan su kesildi ve sıkıntı yaşadık.
İTÜDAK’a ve eğitmenlerimize sonsuz teşekküler.
Emre.