Tarih: 20-28 Eylül 2020
Ekip: Büşra Akbulut, Çağatay Gödek
Faaliyet Sorumlusu: Çağatay Gödek
Yer/Bölge: Aladağlar
Rota: DKSK Tepe – Süner Tepe Traversi, Emler-Karasay-Eznevit, Güzeller ve Lahitkaya Klasik, Alaca
Kullanılan Ekipmanlar: Kask
Hava Durumu: Açık, Sadece 25 Eylül Cuma günü öğleden sonra gök gürültülü sağanak yağışlı
Rapor:
20 Eylül Pazar
Selamlar, Faaliyetimizi planladıktan sonra ben Afyon’dan, Çağatay Bayburt’tan Cumartesi gece yola çıktık. Pazar sabahı Niğde otogarda buluşup eski otogara geçip 10’da kalkan minibüse binip 11’de Demirkazık köprüsünde indik. Salim abi hasta olduğu için kardeşi Bilal abi bizi alıp Karayalak kamp alanına çıkardı. Milli parkçılara yakalanıp 1 günlük çadır ve tek kişilik milli park girişi parasını ödedikten sonra 12’de Karayalak’tan yükselmeye başladık. Saat 17’de Çelikbuydurana ulaşıp orada biraz dinlendikten sonra yola çıktık. 18.20’de Yedigöllere ulaştık. Yazın son günleri olduğundan dolayı su kaynağı neredeyse kurumuştu. Bizim dışımızda bir yaylacı ve iki kampçı ekipte bölgedeydi. Çadırımızı kurup dinlenmeye geçtik. Gece soğuk geçti, bu dönem için yazlık tulumla Yedigöllere gelmenizi tavsiye etmiyorum.
21 Eylül Pazartesi
Dinlenme Günü, Direktaş’ın çevresini dolaştık, abur cubur ve çay keyfi.
22 Eylül Salı
8 civarı uyanıp kahvaltı yaptıktan sonra 8.50’de DKSK zirveye doğru yürüyüşe başladık. 11.30’da zirveye vardık. Zirvede 40 dakika geçirdikten sonra Sünertepe’ye doğru yola çıktık. 12’50’de zirveye vardık. Biraz oyalandıktan sonra inişe geçtik ve 15.00’da kamp alanına vardık. Akşam cıstak cıstak müzikleri ile Rus ekibi kamp alanına giriş yaptı. Ortam yavaştan ısınmaya başladı diyebiliriz.
23 Eylül Çarşamba
Faaliyetin en yorucu günü başlıyor. Saat 5.30’da kahvaltı yapmadan kampı toplayarak Çelikbuyduran’a doğru yola çıkıyoruz. 7 gibi güneş kendini göstermeye başlayınca geçide varıyoruz. Çantaları aşağıda bırakıp Emler’e doğru yükselmeye başlıyoruz ve 7.50’de zirvedeyiz. Zirvede manzarayı izleyerek kahvaltımızı yaptıktan sonra 8.30’da inişe geçiyoruz. Aşağıda dün karşılaştığımız neşeli Rus ekibi ile ufak bir sohbetin ardından su kaynağına gidip sularımızı doldurduktan sonra kamp yükümüzle Karasay’a doğru yükselmeye başlıyoruz. 11’20 Karasay zirve, oradan Karasay – Eznevit beline çantaları bırakıp Eznevit zirveye 12.25’de varıyoruz. Saat 13’de çantaları sırtlandıktan sonra Kızılkaya çarşaklarından inişe başlıyoruz. (Lanet çarşak, yıprattı bizi) 2.30 saatlik bir inişin ardından çarşağın sonuna ulaşıyoruz ve Emli’den Sulağankelere doğru yükselmeye başlıyoruz. Saat 18’de kamp alanına ulaşıp Valinin konağının yanına çadırımızı kuruyoruz. (Valikonağı manzara olarak adının hakkını veriyor)
24 Eylül Perşembe
Dinlenme Günü, Sulağankeler mağarasını gezdik. Yukarılarda oturup çay, kahve keyfi yaptık.
Büşra
25 Eylül Cuma
Dinlenme gününün ardından Büşra gelmeyeceğini söyleyince planımı yapıp sabah 5.30’da kalkıp hazırlandıktan sonra 5.50’de yola çıktım. Kamp alanında internette çektiği için hava durumuna bakma şansımız olmuştu ve bugün için öğleden sonra 4-6 arası yağış gösteriyordu. Yağışa yakalanmadan Sarımemedlere inmemiz gerekti. Neyse mola vermeden Güzellerin batı yüzünün dibinden çapraz bir şekilde tıkaçkayaya doğru yükseldim. 7.10’da tıkaçkayanın altındaydım. Tıkaçkaya’da 2 minik tırmanış yapıyorsun. Bunlar III derecelik tırmanışlar. Tıkaçkayayı geçtikten sonra sol taraftan olabildiğince kayalık bölgeden yükselerek sırta vardım. 7.50’de zirveye ulaştım. Kahvaltı yapıp 8.10’da inişe geçtim. Oradan da Lahitkaya’ya klasik rotadan saat 9.45’de vardım. 10 dakika oyalanıp inişe geçtim 11’de kamp alanına varmıştım. Büşra sağ olsun çadırı falan toplamış, bende çantamı hazırladıktan sonra 11.30’da Sarımemedler’e doğru inişe geçtik. Emli Ormanı sonunda hafiften yağmaya başladı, neyse ki çok ıslanmadan Sarımemedler’e varıp yağmurun kesmesini bekledikten sonra çadırımızı kurup çayımızı kahvemizi içtik.
26 Eylül Cumartesi
Sabah 6.30 gibi kalkıp kahvaltı için yayla çorbası yapıp içtikten sonra, saat 7.20’de Alaca Batı sırtına doğru yola koyuldum. Yaklaşık 45 dakika sonra Mangırcı Kuzey’de duvara girecek bir Rus ekiple karşılaşıp, muhteşem taksim dayı İngilizcem ile anlaşamadıktan sonra yola devam ederek Körtekli’nin altına vardım. Kaynak kitapta Mangırcı II ile Körtekli arasındaki kulvardan yükselerek sırta varmak gerektiğini söylüyor fakat bu yol yerine direkt olarak Alaca Kuzey duvarını hedef alarak gidip Körtekli’nin doğu tarafına bakan yüzünden yükselmek bence daha kolay. Yine kaynak kitapta (Fındık, 2016, s.357) Körtekli – Mangırcı II arasındaki kulvar için II, III- derecelik bir tırmanış olduğu belirtilmiş. Doğu sırtından çıktığım yerde ise maksimum II derecelik bir tırmanış var. Ayrıca doğu sırtının hemen altında 3-4 çadırlık kamp alanı mevcut (Su kaynağı yok). Körtekli’ye çıktıktan sonra direkt olarak Küçük Alaca’ya doğru sırtı devam edip hemen solundan geçerek Alaca’nın Batı sırtının dibine ulaştım. Rotada Kuzey duvarına çok yakın gitmemek için biraz fazla sağa kaymışım ki yaklaşık 300 metre ilerledikten sonra kendimi Güneybatı sırtında buldum. Oradan da yükselerek saat 11.30’da zirveye ulaştım. 15 dakika zaman geçirdikten sonra Güneyden aşağı doğru inip Avcıbeli’ne giden patikaya girip inişe geçtim. Parmakkaya Vadisinden inerek Sarımemedler’e ulaştım. Ulaştığımda saat 15.00 idi.
27 Eylül Pazar
Saat 7.30 gibi uyanıp kahvaltı yaptıktan sonra 9 gibi Çamardı’na doğru yürümeye başladık. 11 minübüsü ile Niğde’ye vardık. Yemek yiyip dolaştıktan sonra akşam Büşra Afyon’a ben de İstanbul’a doğru yola koyulduk.
Çağatay
Tavsiyeler ve Notlar
- Yedigöller’de bu mevsimde su çok az ve temiz değil. Riske girmemek adına suyu kaynatıp için veya arındırmak için tablet kullanın.
- Uzun süreli faaliyetler için kondisyonunuza dikkat edin, ona göre plan yapın.
- Güzün havanın soğuk olacağını unutmayın, Mont ve iyi bir tulumla gelmeyi hatırlayın.
- Çok kayısı yemeyin, fazlaca tuvalete çıkartıyor:)
Diğer fotoğraflar için
https://drive.google.com/drive/folders/1nKurysUR0mcXL3bkpH1U7dN6lUrrZn-O
