Tarih: 07/03/2020
Ekip: Ahmet Kutlu Şentürk, Sevil Berrak Irmak, Emir Taha Kenar
Yer/Bölge: Keşiştepe/Uludağ
Rota: Diagonal/Wolfram Kulvarı
Kullanılan Ekipmanlar: 3K
Hava Durumu: Genel olarak açık
Rapor:
2020 yılının Mart ayı başında ani bir kararla kulüpten -görece- kalabalık bir ekip Uludağ’a gitme kararı aldı. Plan tecrübesizlerin Mantar Sote ve Wolfram kulvarı gibi daha kolay rotalara girmesi ve daha tecrübelilerin açacağı top-rope rotatada miks tırmanışı tecrübelemesiydi.
6 Mart akşamı Kutlu, Berrak ve ben akşam Kutluların evinde toplandık, malzemeleri toparladık ve biraz uyuduktan sonra gece vakti kayak turu otobüsüne binmek üzere yola çıktık. O zaman için günübirlik bir tur ile anlaşıp gitmek gayet hesaplıya denk gelmişti. Notlara 75+75 tl olmak üzere düşmüşüz ücreti. Tur şirketi bizi oteller bölgesine kadar bırakıp ertesi gün de aynı yerden alacaktı.
7 Mart Sabahı 9:30 sularında oteller bölgesine vardık. Pek bir hazırlığa lüzum yoktu, ekipçe yürüyüşe başladık. Tutulan notlara göre saat 10:00’da maden bölgesine varmışız. 11:45 gibi kamp atıp bir şeyler atıştırdık ve 12:40’ta Kutlu, Berrak, Ahmet, Yüce ve ben Etik Ol rotasına doğru yola çıktık. Ahmet ve Yüce rotayı açacaklardı, ardından biz de top-rope tırmanacaktık. Diğer ekipler ise Mantar Sote ve Wolfram’a girmek üzere yola çıktılar.
11:30’da Etik Ol’a vardık. Yolda kramponları bir miktar geç giymiştik. Not olarak düşelim: eğim daha dikleşmeden kramponları giymekte fayda var zira dik eğimde giymek oldukça zor. Bölge biz gittiğimizde pis rüzgarlıydı, buna da dönemine göre hazırlıklı olmakta fayda var.
Rotanın dibine değil biraz daha altına, belki de istasyon kurmak için en iyi yer olmayan bir noktaya, istasyon kuruldu ve Ahmet lider olarak rotaya girdi. Emniyetçiye ek olarak tüm ekip istasyonun olduğu civarda takıldık ve süreç içerisinde epey üşüdük. Rotadan çok taş ve buz düşüyordu, istasyondakileri tehlikeye atabilir. Aynı şekilde rüzgarlı havada lider-artçı iletişimi oldukça güç diye düşünüyorum. Daha çok bağırmaya alışılabilir. Ya da işe yaramaz. Bilemiyorum Altan…
Ahmet top-rope rotayı açtıktan sonra sırayla Kutlu, Berrak ve ben rotaya girdik. Top-rope emniyetini aldığımız yer pek sağlıklı bir nokta değildi. Rota yanında bir bloğun arkasına geçmiştik, emniyetçinin pozisyonu bence oldukça konforsuzdu. Daha optimal bir nokta tercih edilebilir. Bunun dışında miks tırmanış için oldukça keyifli ve kolay bir rota olduğunu not düşebiliriz. Ben girdiğimde artık saat akşama yaklaştığı için kar biraz mıç mıç olmuştu ve rotada çok buz yoktu. Ben de tırmanışı tamamlayınca aşağı indim ve ip kara değmeyecek şekilde istasyonu ve ipi orada bırakıp kampa döndük. Saat 6’da yola çıkmışız ve dönüşümüz takriben 45 dakika tutmuş. Sallanaraktan… Akşam Meksika fasulyeleriyle bulgur pilavını harmanlayıp, bence, oldukça güzel bir yemek yedik. Ardından yatış.
Ertesi sabah, 8 Mart 2020, saat 7’de rotaya gitmek üzere kalktık. Ufak bir kazma tartışması yaşandı. Kazma/üye oranı ortamda düşüktü ve birtakım plansızlıklar söz konusuydu. Çok uzatmaya gerek yok, problem hızlıca çözüldü, biz de 7:50’de kamptan çıktık.
Yük paylaşımını doğru yapamadığımız ve kalın giyindiğimiz için rotaya yaklaşırken mola vermek zorunda kaldık ve yükleri vs. dağıttık. Montları da çıkardık. Saat 8:30’da rotaya girdik, kramponları da rotaya yakın bir yerde giydik. Rota oldukça keyifli ve tam yeni başlayanlara yönelik. Bizden önce de rotaya giren olduğundan izler netti ve artık iyice merdiven olmuştu. Güven+konfor puanı 7/10 diyoruz. Biz rotada iz açmayı deneyimlemek adına biraz sağdan, soldan, yanlardan kendi izlerimizi açtık. Kar durumu oldukça iyiydi. İp açmaya vs. ihtiyaç duymadık, zaten pek öyle bir rota değil. Ek olarak rotaya girene kadar rotaya girdiğimizden daha çok yorulduk.
Saat 9:16’da zirvedeydik. Ufak bir çay-probis molası verdik ve fotoğraf vs. çekindik. Yeterince keyfini sürdükten sonra inişi aramak üzere yürümeye başladık. Bize inişin hemen rotanın yakınında olduğu söylenmişti. Şimdi şöyle bir mesele var, Keşiştepe çanağının kitaplardaki fotoğrafı panaromik anladığımız kadarıyla. Dolayısıyla o kavisi tam tasvir edemiyor ve yukarıdayken tongaya getirebiliyor. Kafamızdaki yerin gerçek iniş noktasından daha uzak olması ve gördüğümüz ayak izleriyle kar motoru izinin bizi yanlış yola sokması nedeniyle biraz dolaştık Keşiştepe’de. Şansımıza hava açıktı ve bir noktadan sonra olmamız gereken yerden uzaklaştığımızı fark ettik. Ufak bir telaş ve gerginlik yaşandı ancak kimsenin kalbi kırılmadı, sağduyulu bir şekilde kriz toparlandı. Yamaca yakın bir şekilde çanağa doğru geri yürüdük ve inişi bulduk. Hava sisli olsaydı üzücü sonuçlar doğabilirdi. İnişe dikkat ediniz. İniş gerçekten rotaya çok yakın. İnerken Mantar Sote’ye girsek mi girmesek mi diye konuştuk ancak inişi kaçırıp fazladan yürüdüğümüzden biraz tatlar biraz kaçıktı, geri döndük. Gaz kaçmasaydı girilebilirdi çünkü inişten Mantar Sote’ye gidiş epey kolay.
12:00’da kampa varmış ve 15:00’da oteller bölgesine inmişiz. Çıkış ve inişte telesiyeje 20şer liradak 40 lira bayılmışız. 16:00’da otobüse binilmiş ve gece 23:00’da Şişli’ye varılmış
Bu faaliyet ilk kış faaliyeti olan üyeler için oldukça doyurucuydu diye düşünüyorum. Tur otobüsü hizmetinin güzel olduğunu not düşmüşüz. Fiyatlar ileride de daha uyguna gelecekse tekrar tercih edilebilir. Faaliyete toplu gidilmesi de fikrimizce hoş oldu. Hafta sonuna sıkıştırılabilecek güzel bir aktivite. Okuyuculara duyurulur.
Emir Taha Kenar